To τέλος της χρυσής εποχής

Καλημέρα φίλοι μου. Ελπίζω να είστε όλοι καλά! Με το απόλυτο έκλεισε η χθεσινή μας στήλη τα ξημερώματα, αφού επιβεβαιώθηκαν 4/4 επιλογές που προτείναμε, με τους Λος Άντζελες Κλίπερς να κάνουν το «break» και να παραμένουν ζωντανοί στο κυνήγι της πρόκρισης κόντρα στους Φοίνιξ Σανς (116-102).

Ο Πολ Τζορτζ ήταν ακόμα μία φορά εξαιρετικός με 41 πόντους σε 41 λεπτά. Από την άλλη, καλός ήταν και ο Ντέβιν Μπούκερ με 31 πόντους. Αμφότεροι οι ηγέτες, ήταν εξαιρετικοί και κατάφεραν να επιβεβαιώσουν τα line τους με σχετική ευκολία.

Όσον αφορά το διπλό, πέρασε στο 3.00 απόδοση, ενώ λίγη ώρα πριν το παιχνίδι είχε φτάσει και στο 3,70. Το διπλό με χάντικαπ επαληθεύτηκε ακόμα πιο εύκολα, αφού είχαμε και 6 πόντους πλεονέκτημα. Η σειρά αναμένεται συναρπαστική, αφού περιμένω να έχουμε και Game 7.

Απόψε η Ατλάντα, φιλοξενεί τους Μπακς, με την ομάδα του Γιάννη Αντετοκούνμπο να προηγείται με 2-1 στην σειρά. Με νίκη, το Μιλγουόκι, θα είναι μία ανάσα από την πρόκριση στους τελικούς του NBA. Αξίζει να σημειωθεί, πως ο Τρε Γιανγκ δηλώνεται αμφίβολος αφού ο τραυματισμός του τον επηρεάζει. Αν δεν αγωνιστεί, το Μιλγουόκι είναι ασύλληπτο φαβορί για την πρόκριση.

Σήμερα, δεν θα σταθώ όμως στο NBA. To παιχνίδι το περιμένω απρόβλεπτο, οπότε δεν προτείνω κάτι. Ο Γιάννης βρίσκεται σε καλή κατάσταση, οπότε αν «ακουμπούσα» κάτι θα ήταν οι πόντοι του, μιας και δεν υπάρχει παίκτης στα κυβικά του.

Το τέλος της «χρυσής εποχής»

Στην σημερινή στήλη, θέλω να αναφερθώ όμως στο τέλος μίας χρυσής εποχής για το ελληνικό μπάσκετ. Τις τελευταίες δύο μέρες, δύο σπουδαία αθλητές, χαρακτήρες, οικογενειάρχες και κουμπάροι ανακοίνωσαν την απόσυρσή τους από την ενεργό δράση. Ο λόγος για τους Βασίλη Σπανούλη και Νίκο Ζήση. Οι δύο τους, ήταν μέλη της σπουδαίας γενιάς του ελληνικού μπάσκετ που κατέκτησε το χρυσό στο Eurobasket του 2005, το ασημένιο στο Παγκόσμιο του 2006 και το χάλκινο στο Eurobasket του 2009.

Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν εικόνα, συναισθήματα αλλά ακόμα και τους τίτλους και διακρίσεις που έχουν κατακτήσει οι δύο αυτοί σπουδαίοι αθλητές. Όλοι μας, ανεξαρτήτου ομάδας, διαβάζοντας τις ανακοινώσεις τους μας έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι. Και παρά την στενοχώρια για την απόσυρση, ενδόμυχα οι περισσότεροι θα σκεφτήκαμε το μετά. Το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ.

Από τους Γκάλη, Γιαννάκη και Χριστοδούλου, τους ήρωες του 1987, περάσαμε στους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Σπανούλη και Ζήση, τους… «ήρωες» της διετίες 2005/2006. Σήμερα ωστόσο, τί υπάρχει στο ελληνικό μπάσκετ; Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Αναμφισβήτητα. Ο back to back MVP της κανονικής διάρκειας του NBA, βρίσκεται ανάμεσα στους 5 καλύτερους παίκτες παγκοσμίως και οδηγεί την ομάδα του στους τελικούς. Ωστόσο, ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη; Μπορεί να βοηθήσει την Εθνική; Με την έννοια, πως οι υποχρεώσεις του και οι Μπακς δεν του επιτρέπουν να είναι πάντα στο πλευρό της «Επίσημης Αγαπημένης».

Η κουβέντα είναι μεγάλη. Ωστόσο, άπαντες, οφείλουν να συνεχίσουν την ιστορία. Πλέον είναι επιτακτική ανάγκη. Η απόσυρση δύο σπουδαίων αθλητών και ανθρώπων πρέπει να γεμίσει με υποχρέωση τους αρμόδιους φορείς, τις ομάδες αλλά γενικά όλους αυτούς που ασχολούνται με το ελληνικό μπάσκετ για να συνεχίσουν την ιστορία, με τα ίδια αποτελέσματα (όσο είναι δυνατόν), συνέπεια αλλά και περηφάνεια.

Βασίλη Σπανούλη και Νίκο Ζήση, είμαστε ευγνώμονες!