Υπό κανονικές συνθήκες το πρωτάθλημα στη Β’ Γαλλίας θα είχε ξεκινήσει εδώ και τρεις εβδομάδες και τώρα θα γινόταν οι τελικές πινελιές στα ρόστερ των ομάδων.
Το δεύτερο το… κρατάμε, αφού η Γαλλική Λιγκ 2 δεν φημίζεται για τις αγορές των ομάδων τους. Πέρα από τις περίφημες ακαδημίες, τα ψώνια είναι ελεύθεροι και δανεικοί από τους μεγάλους. Ετσι και φέτος οι ομάδες τηρούν στάση αναμονής για τα… περισσεύματα της Λιγκ 1.
Βασική διαφορά στη σεζόν, πως παύει να είναι το πρωτάθλημα της Παρασκευής. Μια απόφαση που πάρθηκε για να δημιουργήσει μια ενιαία Σαββατιάτικη τηλεοπτική ζώνη στα εγχώρια, αλλά ίσως επηρεάσει την εμπορικότητα του πρωταθλήματος εκτός συνόρων.
Οι μπουκ όπως κάθε χρόνο είναι μαζεμένοι σχετικά με τα μακροχρόνια στοιχήματα. Και αυτό μετά τις παταγώδεις αποτυχίες περασμένων χρόνων, όταν τα φαβορί για άνοδο πάλευαν να σωθούν και εκείνες που θεωρητικά θα μοχθούσαν για την παραμονή, κέρδιζαν τον προβιβασμό.
Οι αδικημένες που υποβιβάστηκαν
Το περσινό πρωτάθλημα δεν ολοκληρώθηκε, έτσι ο υποβιβασμός ήρθε με βάση την ισχύουσα βαθμολογία κατά τη διακοπή.
Η Τουλούζ δύσκολα θα γλίτωνε και ελάχιστα γκρίνιαξε. Ειχε σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί, με την επένδυση των Αμερικανών στο Σύλλογο. Διστακτικός για την ώρα ο κόσμος, γεμάτοι υποσχέσεις οι νέοι διοικούντες. Εξαιρετική η πρώτη τους κίνηση, με τον σοβαρό Πατρίς Γκαράντ για τον πάγκο. Η Τουλούζ ταλαιπωρήθηκε πολύ τα τελευταία χρόνια από τις κακές επιλογές προπονητών.
Η Αμιάν γκρίνιαξε περισσότερο, κυνηγώντας σε δικαστήρια τη δικαίωσή της. Και ίσως ο υποβιβασμός να ήταν άδικος, καθώς είχε τον χρόνο και το πρόγραμμα να αποφύγει την προτελευταία θέση στον πίνακα. Ο θυμός και η κόντρα με την Ομοσπονδία είναι σε ισχύ. Το ρόστερ δεν είναι άσχημο και το επιθετικό στυλ του προπονητή Ελνσνερ μπορεί να φέρει καλύτερα αποτελέσματα στη Λιγκ 2, από την περσινή Λιγκ 1.
Η τριάδα που ξεχωρίζουν οι μπουκ
Όπως αναφέραμε και στον πρόλογο, σε ελάχιστους βρήκαμε αποδόσεις. Σε αυτούς λοιπόν, ξεχωρίζει μια τριάδα πίσω από τις δύο που υποβιβάστηκαν.
Πρώτη σε αυτή τη λίστα η Τρουά. Η ομάδα που με τις περισσότερες ανόδους από τη Λιγκ 2 στη Λιγκ 1 τα τελευταία χρόνια. Το ασανσέρ δηλαδή. Σταθερότητα με τον Μπατλές στον πάγκο, που έδειξε ένα σοβαρό πρώτο δείγμα πέρσι. Εντελώς αλλαγμένη η επιθετική της γραμμή.
Η Νανσί έχει τη φανέλα, αλλά και μια τεράστια απώλεια. Ο Βάγκνερ ήταν ότι καλύτερο στην επίθεσή της και η αποχώρησή του την αποδυναμώνει αισθητά. Λογικά θα υποχωρήσουν οι τιμές. Δεν θεωρούμε πως είναι στα φαβορί, αλλά ανήκει στο μεσαίο στρώμα.
Φανέλα έφτιαξε τα τελευταία χρόνια και η Γκινγκάμπ. Αμφιβολία εδώ για τον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο. Ο Ντιντό είναι άπειρος, κάτι που φάνηκε πέρσι στα πιο δύσκολα παιχνίδια. Μεταγραφικά, έχασε τον ηγέτη της άμυνας Κεμπράτ, πήρε τον φορ Ν’Τεπ. Από τα μεγάλα ταλέντα της χώρας ο τελευταίος, κάπου χάθηκε στην πορεία και ψάχνει τα πατήματά του στα 27 του πλέον. Γενικά το ρόστερ της είναι αρκετά δυνατό.
Οι αξιόλογοι πάγκοι
Καλοί και καταξιωμένοι προπονητές βρίσκονται στους πάγκους ομάδων της Γαλλικής Λιγκ 2.
Το μεγαλύτερο όνομα ο Πολ Λε Γκεν, κάποτε στη μεγάλη Λυών, τώρα στον πάγκο της Χάβρης. Γνωστή ιστορία η τελευταία. Με άριστα οικονομικά, μεγάλο μπάτζετ, σούπερ ακαδημίες, τρομερές εγκαταστάσεις και στόχο την άνοδο. Πάντα στο πρώτο μισό, όχι όμως και με την πολυπόθητη άνοδο.
Ο Ρενέ Ζιράρ (foto), που έκανε πρωταθλήτρια Γαλλίας τη Μονπελιέ, στο ενδιαφέρον project της Παρί. Αμυντικογενής ο ίδιος, λάτρης του 1-0. Για άνοδο μιλάνε οι άνθρωποί της, βοηθά και η μεγάλη αύξηση στο μπάτζετ μετά τα κεφάλαια που ήρθαν από Μπαχρέιν πλευρά. Πάρα πολλές οι αλλαγές στο ρόστερ, ερωτηματικό αν θα βρει γρήγορα χημεία.
Ο εκρηκτικός Πασκάλ Ντιπρά στην Καέν. Ικανός προπονητής, ήταν ο δημιουργός της Εβιάν που από τα τοπικά είχε μονιμοποιηθεί πριν κάποια χρόνια στη Λιγκ 1. Και εδώ είχαμε αλλαγές στο διοικητικό κομμάτι, αλλά η ίδια δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμη στο μεταγραφικό παζάρι. Και το ρόστερ έχει κενά.
Τέλος αξίζει αναφοράς ο Φιρλάν, ο άνθρωπος με τις περισσότερες ανόδους από τη Λιγκ 2 προς τη Λιγκ 1. Πάντοτε φτιάχνει ομάδες ωραίες στο μάτι, που παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Με αυτό τον τρόπο θέλει να οδηγήσει την Οσέρ στην επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια.
Οι σταθερές και ο ρέκορντμαν
Μιλώντας για προπονητές, το ρεκόρ παιχνιδιών σε επίπεδο δεύτερης κατηγορίας έχει ο Φιλίπ Ινσμπερζέ. Ενας ρεαλιστής και αμυντικογενής τεχνικός, που από το 2018 είναι στον πάγκο της Γκρενόμπλ. Καλή η παρουσία της πέρσι, μπορεί και φέτος να είναι άκρως ανταγωνιστική.
Η Κλερμόν του Γκαστιέν είναι μια περίεργη ομάδα, που δίνει γρήγορο τέμπο στα εντός έδρας της, αλλά παίζει αρκετά πιο κλειστά στα εκτός. Το ρόστερ δεν έχει μεγάλες αλλαγές ποσοτικά, ποιοτικά όμως το κενό του αρχισκόρερ Γκρίμπιτς δύσκολα μπορεί να καλυφθεί.
Εκπρόσωπος της θερμής Κορσικής η Αζαξιό που το 2018 και πέρσι τερμάτισε 3η, αλλά ενδιάμεσα είχε και μια μάχη παραμονής με τη 17η θέση του 2019. Του ύψους ή του βάθους, με τον Παντελονί σταθερό στο τιμόνι της από το 2014. Αρκετές αποχωρήσεις βασικών στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.
Κινέζοι έφυγαν, Κινέζοι ήρθαν
Το πείραμα της Ισπανοποίησης της Σοσό μόνο πετυχημένο δεν το λες. Οι… παλιοί Κινέζοι ιδιοκτήτες πούλησαν σε άλλους Κινέζους (μεγαλύτερη και σοβαρότερη εταιρία) και το ρόστερ άλλαξε εξ ολοκλήρου. Πλέον μοιάζει με Γαλλικός Σύλλογος και μάλιστα κάποιες κινήσεις όπως ο θηριώδης στόπερ Πογκμπά και ο μέσος Λοπί, είναι αρκετά αξιόλογες. Ερωτηματικό ο Νταφ στον πάγκο, που δεν δείχνει να ξεπερνά τον μέσο όρο προπονητικά.
Στη Βαλενσιέν το θέμα της αλλαγής ηγεσίας είναι μόνιμο εδώ και πολλούς μήνες. Ο Γκενγκάν στον πάγκο είναι από τους σοβαρούς προπονητές, η αξία του ρόστερ είναι για κάπου στη μέση του πίνακα
Μπελάδες για τις γειτόνισσες
Τουρ, Νιόρ και Σατορού ήταν για χρόνια οι εκπρόσωποι της περιοχής του Λίγηρα στην κατηγορία. Η Τουρ έχει ήδη υποβιβαστεί και φέτος αρχίζουν από άσχημη βάση και οι άλλες δύο.
Στη Νιόρ το λένε ευθέως πως θα πάνε να σώσουν την κατηγορία με ότι βγάλει η ακαδημία τους. Τεράστιο ρίσκο, αλλά όχι και βέβαιος υποβιβασμός. Και πέρσι την ίδια τακτική ακολούθησε και την έσωσε τη χρονιά. Στον πάγκο ο Ντεζάμπρ, που προπονούσε σε… εξωτικά μέρη της Αφρικής μέχρι σήμερα.
Η Σατορού θα πάει κλασσικά να παίξει πίσω από την μπάλα και με ταχείς επιθετικούς να κλέψει εκτός έδρας πόντους. Ελάχιστα πράγματα στο μεταγραφικό παζάρι.
Οι δύο συν δύο νεοφώτιστες
Βάζουμε στο ίδιο καλάθι όσες ανέβηκαν πέρσι με τις δύο φετινές, αφού η σεζόν 2019/2020 ουσιαστικά δεν έφτασε στο κανονικό τέλος της.
Η Ροντέζ παίζοντας κατά καιρούς ωραίο ποδόσφαιρο σώθηκε άνετα. Η Σαμπλί με το πενιχρό μπάτζετ και τον Λουζί (foto) στον πάγκο από το 2001 έφτασε μέχρι και τη 10η θέση. Και οι δύο μπαίνουν στη φετινή εκκίνηση στο γκρουπ των φαβορί για υποβιβασμό.
Οι δύο που ανέβηκαν έχουν το εξής περίεργο να μην συνεχίζουν με τους προπονητές των ανόδων. Στην Πο, που έχει και το μικρότερο μπάτζετ στην κατηγορία, πήραν τον… μέτριο Τολό. Μαζί όμως και δύο καλές κινήσεις επιθετικά.
Στην Ντανκέρκ επέστρεψε ο Μερκαντάλ. Ενας φιλόδοξος και πολυλογάς προπονητής, που έχει βλέψεις να πάει ψηλά αλλά απέτυχε παταγωδώς στις τελευταίες του δουλείες. Και εδώ έχουμε καλές προσθήκες επιθετικά.