Αφιέρωμα: Bundesliga Αυστρίας 2020/21

Στις επάλξεις και πάλι η Αυστρία, με το πρωτάθλημα να ξεκινάει το ερχόμενο Σ/Κ. Γνωστό το ότι εδώ και ένα χρόνο έχει αλλάξει η δομή του πρωταθλήματος. Συνολικά 12 ομάδες, όπου στο πρώτο σκέλος θα δούμε 22 αγωνιστικές, όλοι εναντίων όλων (εντός/εκτός). Μετά το πέρας των 22 αγωνιστικών οι πρώτοι έξι της βαθμολογίας θα αποτελέσουν το γκρουπ πρωταθλητή, ενώ οι υπόλοιποι έξι το γκρουπ υποβιβασμού (οι βαθμοί διαιρούνται δια 2). Ακολουθούν άλλες 10 αγωνιστικές. Κίνητρο για το γκρουπ υποβιβασμού υπάρχει (πέρα από την παραμονή), αφού οι πρώτοι δύο του γκρουπ θα παίξουν μεταξύ τους και ο νικητής θα αντιμετωπίσει τον 5^ο του γκρουπ των πρωταθλητών για ένα εισιτήριο στην Ευρώπη.

Σε περίπτωση ισοβαθμίας ισχύουν τα παρακάτω κριτήρια: 1) Καλύτερη διαφορά τερμάτων, 2) καλύτερη επίθεση, 3) περισσότερες νίκες, 4) περισσότερες εκτός έδρας νίκες, 5) τα μεταξύ τους παιχνίδια.

Φαβορί που ψάχνει το νέο Χόλαντ

Πέρυσι η Λίντσερ ήταν αυτή που κόντραρε στα ίσα τη Σάλτσμπουργκ, όμως από δικιά της απερισκεψία και… ανοησία, χάρισε έναν εύκολο τίτλο στη Σάλτσμπουργκ. Κάνοντας παράνομα προπόνηση σε περίοδο πανδημίας, τιμωρήθηκε, κάτι που ήταν αρκετό για να φέρει τεράστια προβλήματα στην ομάδα και εν τέλει η έμπειρη Σάλτσμπουργκ αναδείχτηκε πρωταθλήτρια.

Η Red Bull μπορεί να διαθέτει budget τέσσερις φορές πιο ακριβό από αυτό της Ραπίντ, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλα ρόδινα. Έχασε πολύ σημαντικούς παίκτες το χειμώνα και βασίζεται πλέον αποκλειστικά σε ταλέντα. Φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε το ότι υπάρχουν 3-4 παίκτες στο ρόστερ, που αποτελούν στήριγμα. Για παράδειγμα ο αρχηγός Ούλμερ (στη φωτογραφία), ο μέσος Γιουνούζοβιτς και ο κίπερ Στάνκοβιτς, είναι οι τρεις σταθερές της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Η διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες (δυστυχώς για το Αυστριακό ποδόσφαιρο) παραμένει μεγάλη. Έτσι για άλλη μια χρονιά είναι το μεγάλο φαβορί για τον τίτλο και φυσικά η γενιά παικτών που βρίσκεται στην πρώτη ομάδα είναι πολλά υποσχόμενη. Ονόματα όπως ο Ντάκα, ο Σόμποσλαϊ, ο Καμαρά αλλά και ο Ονκγουενέ αξίζει να σημειωθούν για τα επόμενα χρόνια.

Η ΒΑΚ Πέλλετς «ντύνεται» Λίντσερ

Τέσσερις με πέντε ομάδες έχουν όλες τις προδιαγραφές για να κυνηγήσουν τις θέσεις 2 έως 4, αυτές που δίνουν Ευρώπη. Λέω τέσσερις ή πέντε, καθώς για τη Λίντσερ φέτος δεν είμαι καθόλου σίγουρος. Το κλίμα που επικρατεί στις τάξεις της ομάδας δεν είναι και το πιο υγιές. Δραστικές αλλαγές τους τελευταίους δύο μήνες, με τον προπονητή Ίσμαελ να απολύεται και τη θέση του να παίρνει ο Τάλχαμερ, προπονητής που «γαλουχήθηκε» στην Αντμίρα και του αρέσει ιδιαίτερα το επιθετικό ποδόσφαιρο. Το αν θα αλλάξει άρδην τη φιλοσοφία της Λίντσερ απομένει να φανεί. Μεγάλο ερωτηματικό λοιπόν η ΛΑΣΚ, το μόνο θετικό, ότι το ρόστερ δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου, μοναδική απώλεια ο Φρίζερ (δεξιός μπακ, μετακόμισε στην Τσάμπιονσιπ).

Αντίθετα στο Βόλφσμπεργκ ξέρουν που βαδίζουν. Με πολύ σταθερά βήματα και έναν πολλά υποσχόμενο προπονητή (Φέλντχοφερ, γέννημα θρέμμα της Στουρμ), η ΒΑΚ ελπίζει σε κάτι παραπάνω φέτος. Διατήρησε στο έμψυχο δυναμικό της πολύτιμους παίκτες, ενισχύθηκε εκεί που «πονούσε» και μοιάζει έτοιμη να κάνει μια αντίστοιχη πορεία όπως αυτή πρόπερσι, όπου πήρε το εισιτήριο για τους ομίλους του Europa League. Φυσικά, η απώλεια του Βάισμαν (μεταγραφή στην Πριμέρα) ίσως επηρεάσει αρκετά τον επιθετικό ρυθμό των «λύκων». Παρόλα αυτά θεωρώ πως η ισορροπία που υπάρχει στην ομάδα θα αποφέρει καρπούς φέτος.

Ίλζερ ο αναμορφωτής και η… Βιέννη

Πόσα χρόνια λέμε «νέα αρχή για την Στουρμ Γκρατς!»; Αρκετά χρόνια. Δύσκολη η σταθερότητα στην ομάδα, ειδικά αν υπάρχει πίεση και από τους οπαδούς. Μετά τον προπονητή Φόντα, κανείς δεν κατάφερε να διαχειριστεί σωστά την ομάδα. Ο κλήρος πέφτει τώρα στον Ίλζερ. Ποιος είναι ο Ίλζερ; αυτός που κατάφερε να κάνει τη Βόλφσμπεργκ εξαιρετικά δυνατή και την οδηγήσει στην Ευρώπη. Βέβαια, το πέρασμα του από την Βιέννη δεν πέτυχε. Πλέον θα προσπαθήσει να σταθεροποιήσει την Στουρμ, να φέρει νέες ιδέες και να την κάνει εκ νέου ανταγωνιστική. Με έξυπνες μεταγραφές και ένα ευέλικτο ρόστερ, υπάρχουν η προϋποθέσεις να δούμε μια καλύτερη Στουρμ από την περυσινή.

Όσον αφορά τις δύο ομάδες από τη Βιέννη, η Ραπίντ φαίνεται να έχει βρει σταθερότητα, τόσο διοικητικά, όσο και αγωνιστικά. Αυτό έχει εξήγηση. Η διοίκηση τον Οκτώβρη του 2018 αποφάσισε να εμπιστευτεί τον Κούμπαουερ για προπονητή της ομάδας. Παρά τις δύσκολες στιγμές, πόνταρε πάνω του και η δικαίωση ήρθε τη δυσκολότερη χρονιά. Η δεύτερη θέση πέρυσι ανεβάζει τον πήχη, αφού το λιγότερο που επιβάλλεται για φέτος είναι να διατηρηθεί αυτή η δεύτερη θέση. Το ρόστερ έμεινε ίδιο, η χημεία βρίσκεται σε εξαιρετικά επίπεδα και το κλίμα άριστο. Το μόνο αγκάθι είναι οι πολλοί τραυματισμοί που υπάρχουν ανά διαστήματα, κάτι που ήδη η διοίκηση σκοπεύει να διορθώσει, προσλαμβάνοντας νέο επιτελείο εκγύμνασης.

Στο αντίπαλο δέος της Ραπίντ επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία. Η τεράστια επιστροφή του Πίτερ Στόεγκερ στον πάγκο των «βιολετί» σίγουρα θα βοηθήσει σε πρώτη φάση την ψυχολογία ολόκληρης της ομάδας. Ο δύο φορές πρωταθλητής με την Αούστρια κόουτς Στόεγκερ θα προσπαθήσει να διορθώσει τα πάντα στην ομάδα. Η περυσινή καταστροφική χρονιά πρέπει να ξεχαστεί γρήγορα. Ήδη το ρόστερ εμπλουτίστηκε με παίκτες από τη Γερμανία, ενώ κατάφερε να διατηρήσει παίκτες όπως ο Σαξ και ο Μόνσαϊν. Με λίγα λόγια η Αούστρια φωνάζει συγκρατημένα «παρών» για τη φετινή σεζόν.

Η μεσαία τάξη έχει «ταβάνι»

Σε τέσσερις ομάδες έβαλα την ταμπέλα «πλασάρισμα στη μέση». Ομάδες που δεν θα κινδυνεύσουν (πάντα βάσει λογικής και των δεδομένων που επικρατούν) αλλά ταυτόχρονα δεν δείχνουν να μπορούν να προσπεράσουν ομάδες όπως την Αούστρια, τη Ραπίντ, τη ΒΑΚ και τη Λίντσερ.

Συγκρατημένη αισιοδοξία για Άλταχ και Αντμίρα, δύο ομάδες που βρίσκονται λίγο πολύ στο ίδιο επίπεδο. Η Αντμίρα χρειάστηκε να ανανεώσει σχεδόν όλο της το ρόστερ. Ήταν η ομάδα με τις περισσότερες μεταγραφές. Αυτό σίγουρα προξενεί πολλά ερωτηματικά για το κατά πόσο θα παρουσιάσει ένα ομοιογενές σύνολο, που θα ξέρει τι ζητάει στον αγωνιστικό χώρο. Όλες οι αποφάσεις λήφθηκαν από τον προπονητή Σόλντο (Κροάτης), που έχει πείσει με το σχέδιο που έχει για την ομάδα των νότιων προαστίων της Βιέννης. Αντίθετα η Άλταχ ποντάρει πολύ στο ρόστερ που είχε πέρυσι, το οποίο έχει καταφέρει να εξελίξει ο Ολλανδός τεχνικός Πάστορ. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος βέβαια, όμως τα δείγματα από το τελευταίο εξάμηνο ήταν άκρως ενθαρρυντικά. Η αποχώρηση του έμπειρου μέσου Σίντνεϊ Σαμ (για Τουρκία) θα στοιχίσει σε ποιότητα, όμως η απόκτηση δύο πολύ καλών και σταθερών παικτών (Στέφελ και Μάντερνερ, έπαιζαν Χορν και Άμστετεν αντίστοιχα) λογικά θα καλύψουν αυτό το κενό.

Μεγάλη έκπληξη του περυσινού πρωταθλήματος, δεν ήταν η Ραπίντ (για έμενα) αλλά η Χάρτμπεργκ, που κατάφερε να μπει «σφήνα» μεταξύ της Αούστρια και της Στουρμ, τερματίζοντας 5^η. Μια ομάδα που έκανε τα πάντα σωστά τα τελευταία 3 χρόνια και η χρηματιστηριακή της αξία ανέβηκε κατακόρυφα, ξεπερνώντας μάλιστα την Αντμίρα και την Άλταχ. Τεράστια πολυτέλεια να υπάρχουν παίκτες στην ομάδα όπως ο Τάντιτς (επιθετικός), ο Λίνχαρτ (πολύπειρος αμυντικός) και ο εξαιρετικός μέσος Ράκοβιτς. Φυσικά, όλα αυτά λειτουργούν χάρη στον προπονητή Μάρκους Σοπ, που όταν τόνισε πως η ομάδα θα ανέβει επίπεδο την χρονιά που ανέλαβε, πολλοί τον… χλεύασαν. Κι όμως, η ομάδα θα παίξει προκριματικά Europa League. Κουβέντα για το πώς θα κυλήσει η χρονιά λοιπόν μπορούμε να κάνουμε μετά την έκβαση του αγώνα με την Πιάστ Γκλίβιτσε, καθώς αν περάσει η Χάρτμπεργκ, δεν ξέρω κατά πόσο έχει το ρόστερ να αντέξει σε τρεις διοργανώσεις.

Η επιστροφή της Ριντ στην κατηγορία που την έχουμε συνηθίσει, έρχεται με πολύ καλούς οιωνούς, αφού σφύζει από υγεία, το ρόστερ δείχνει εξαιρετικό και ο προπονητής είναι από τους πλέον σεβαστούς στην Αυστρία (Μπάουμγκαρντερ). Θεωρώ πως η παραμονή στην κατηγορία θα επιτευχθεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Αν επιτραπεί και η παρουσία κόσμου στις εξέδρες μέσα στη σεζόν, τότε θα αποκτήσει επιπλέον πλεονέκτημα, καθώς μιλάμε για μια από τις πιο θορυβώδης έδρες της Αυστρίας. Σημειώνουμε επίσης, πως παίζει αρκετά επιθετικό ποδόσφαιρο, κάτι που παραλίγο να πληρώσει στη δεύτερη κατηγορία για δεύτερη σερί χρονιά.

Όλα δείχνουν υποβιβασμό

Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι σίγουρα, κανένας δεν υποβιβάστηκε πριν παίξει τα παιχνίδια, κανείς δεν έχασε πριν παίξει ένα ματς. Σίγουρα όμως δύο ομάδες φαίνεται να δυσκολεύονται αρκετά τη φετινή σεζόν, κάτι που φάνηκε στην προετοιμασία αλλά και στις δηλώσεις των διοικούντων. Ο λόγος για την Σβαρόφσκι Βάττενς και την Σανκτ Πόλτεν. Ομάδες με μηδαμινό κόσμο, λίγα έσοδα. Η κρίση της πανδημίας έπληξε τις ομάδες και σίγουρα η φετινή χρονιά θα είναι πολύ κρίσιμη και για τις δύο. Τα «όπλα» τους είναι οι προπονητές τους. Για τη Βάττενς είναι σπουδαίο πράγμα το ότι έχει για 8^η σερί χρονιά στον πάγκο της τον Τόμας Σίλμπερμπεργκερ. Ο ίδιος είναι υπεύθυνος για πολλά και σίγουρα η ομοιογένεια στην ομάδα και το να διατηρήσει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα. Φέτος πρέπει να βγάλει… λαγό από το καπέλο, αφού όλες οι υπόλοιπες ομάδες φαντάζουν πολύ δυνατότερες από τη δική του.

Η Σανκτ Πόλτεν μπορεί να μην έχει 8 χρόνια τον ίδιο προπονητή, όμως ο 43χρονος Ίμπερσμπεργκερ έκανε εξαιρετική δουλειά την περίοδο της πανδημίας. Απέφυγε τον υποβιβασμό και κοίταξε στα μάτια ομάδες ανώτερες. Η φυγή πολύ έμπειρων παικτών τον καλοκαίρι φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τον ίδιο και τη διοίκηση. Πάντως, από τα στόματα των περισσοτέρων δεν πηγάζει άγχος, είτε η ομάδα πέσει κατηγορία, είτε όχι.