Καλημέρα φίλοι! Μετά από την συνέντευξη του Λίνεν που διαβάσατε χτες και τους… ταρακούνησε όλους (με το δίκιο του), σήμερα θα πάμε σε έναν άλλο πιστό στρατιώτη, που αν μετρήσουμε την αφοσίωση του σε έναν και μοναδικό σύλλογο, τότε συγκαταλέγεται στην κατηγορία Σιρ Άλεξ Φέργκιουσον.
Όσοι γνωρίζουν από γερμανικό ποδόσφαιρο, δεν γίνεται να μην γνωρίζουν τον Κρίστιαν Στράιχ, έναν άνθρωπο έμβλημα στην περιοχή του Φράιμπουργκ, έναν άνθρωπο που έχει συνδέσει όλη του τη ζωή με την ομάδα της Φράιμπουργκ.
Ο Στράιχ γεννήθηκε στο Βάιλ Αμ Ράιν το 1965, είναι μια μικρή πόλη απέναντι από τη Βασιλεία, στα σύνορα της Ελβετίας. Η πιο κοντινή μεγάλη γερμανική πόλη είναι το Φράιμπουργκ. Οι συγκεκριμένες περιοχές, σε ακτίνα 1000 χιλιομέτρων, είναι πανέμορφες και πραγματικά είναι ευλογία να έχεις γεννηθεί εκεί, μέρη απίστευτα, μέρη καταπληκτικά, που συνδυάζουν λίμνες, δάση και βουνά.
Από μικρός ο Στράιχ ήξερε ότι θα ακολουθήσει το δρόμο του ποδοσφαίρου. Η πρώτη του «επαφή» με την πόλη της Φράιμπουργκ έγινε το 1982, όπου έπαιξε για την Φράιμπουργκ Fussball Club, που είναι η γηραιότερη ομάδα της πόλης Φράιμπουργκ. Ομάδα που ιδρύθηκε το 1897. Η Φράιμπουργκ που γνωρίζουμε σήμερα ιδρύθηκε το 1904.
Η μεταγραφή του το 1987 στην Φράιμπουργκ από τους Στούτγκαρτερ Κίκερς ήταν η πρώτη γνωριμία με την μοναδική του αγάπη. Το πρώτο διάστημα βέβαια ήταν αναγνωριστικό, όπου έμεινε για έναν χρόνο. Η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής τελείωσε το 1994, στην έτερη Φράιμπουργκ, την FC. Η προπονητική του καριέρα ξεκίνησε το μακρινό 1995, όπου η Φράιμπουργκ SC (Sport Club) του έδωσε θέση στην U-19, με τη δουλειά του να είναι εξαιρετική. Το 2007 η διοίκηση αποφάσισε πως παράλληλα με το κοουτσάρισμα της ομάδας U-19 θα ήταν χρήσιμος και ως βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα. Το 2012 ανέλαβε προπονητής στην πρώτη ομάδα και έκτοτε οδηγεί την ομάδα της Φράιμπουργκ σε μονοπάτια που δεν φανταζόταν κανείς πριν 20 χρόνια. Η μαγική χρονιά του 2013 έφερε την Φράιμπουργκ στην 5η θέση και την έξοδο στο Europa League, κάτι που μετράει στις μεγάλες επιτυχίες. Ο υποβιβασμός το 2014 δεν αποτέλεσε πρόβλημα, αφού την επόμενη χρονιά η ομάδα ανέβηκε ξανά και μάλιστα στο τέλος της χρονιάς τερμάτισε στην 7η θέση, παίζοντας στα προκριματικά του Europa League.
Θα μου πείτε, «μα τι το καταπληκτικό έχει κάνει δηλαδή στην ομάδα;». Και εδώ κρύβεται το μεγάλο μυστικό. Η Φράιμπουργκ είναι η ομάδα που έχει διαθέσει τα λιγότερα λεφτά για μεταγραφές στην Bundesliga. Η νοοτροπία του Στράιχ είναι να δουλεύει με τις ακαδημίες και με έξυπνες μεταγραφικές κινήσεις, χωρίς σπατάλη χρημάτων. Η οικονομική σταθερότητα που έχει επέλθει στην ομάδα εδώ και δέκα χρόνια, δίνει τη δυνατότητα στο σύλλογο να χτίσει το καινούριο του γήπεδο. Η δουλειά του Στράιχ αναλογικά με το budget που διαθέτει είναι εξαιρετική και βαθμολογείται με άριστα.
Βλέποντας από τα μάτια ενός οπαδού, ενός φιλάθλου, ενός ανθρώπου που αγαπάει το γερμανικό ποδόσφαιρο, ο Στράιχ ίσως είναι το πιο αγαπητό πρόσωπο στο γερμανικό ποδόσφαιρο μετά τον Γιούργκεν Κλοπ. Κάθε του συνέντευξη είναι… χρυσάφι. Η απλότητα με την οποία μιλάει, κάνοντας τα πάντα να μοιάζουν τόσο απλά, είναι ένα από τα μεγαλύτερα του όπλα και η αλήθεια είναι ότι εμπνέει τους παίκτες του να δίνουν το 101% των δυνατοτήτων τους.
Ο Στράιχ πέραν από προπονητής είναι λοιπόν και εξαιρετικός άνθρωπος. Δεν διστάζει να τα βάλει με τα κακώς κείμενα των εποχών μας. Δηλωμένος αντι-φασίστας, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που στάθηκαν στο πλευρό των προσφύγων, ενώ ήταν από τους πρώτους προπονητές που μίλησαν ανοιχτά κατά της AfD (το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας).
Τέτοιοι προπονητές-άνθρωποι σπανίζουν και δίκαια παίρνουν θέση στα πιο υψηλά ράφια των τροπαίων του ποδοσφαίρου γενικότερα. Αν έχετε χρόνο μπορείτε να ψάξετε μεταφρασμένες τις συνεντεύξεις του, για να καταλάβετε για τι άνθρωπο μιλάμε και η περίεργη γερμανική διάλεκτος που μιλάει (κάτι μεταξύ βαυαρικών, αυστριακών και «ελβετικών») δίνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον όταν μιλάει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι άνθρωπος είναι, η αντίδραση του όταν έγινε το σκηνικό με τον Άμπραχαμ της Άιντραχτ, όπου ο ίδιος είπε δεν χρειάζεται να το μεγαλώσετε, ήταν μια σκηνή, που ανήκει στο ποδόσφαιρο, με τον Άμπραχαμ δώσαμε τα χέρια, είναι εξαιρετικό παιδί και λιγάκι πορωμένο όταν παίζει ποδόσφαιρο.
Φυσικά δεν γίνεται να παραβλέψω τις καθημερινές δωρεές του στα ιδρύματα ευπαθών ομάδων, παιδιά με προβλήματα υγείας, παιδιά ορφανά.
Κρίστιαν Στράιχ λοιπόν, ο δικός μας ήρωας για τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου!