Πολύ μικρό το στοιχηματικό, ποδοσφαιρικό, κουπόνι της ημέρας. Οποιος θέλει να ποντάρει κάτι, πολύ δύσκολα θα αποφύγει να… μπλέξει με το Κύπελλο Ισπανίας. Τρία παιχνίδια διεξάγονται εκεί, όλα επαναληπτικοί για τη φάση των «16».
Ξεχωρίζει η αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα με τη Θέλτα στο «Καμπ Νου», ο επαναληπτικός του 1-1 της περασμένης εβδομάδας στη Γαλικία. Αλλά ποια Μπαρτσελόνα θα δούμε απόψε; Ρητορικό το ερώτημα και φυσικά δεν αφορά μόνο τους Καταλονούς.
Ο (κακός) τρόπος διεξαγωγής
Το «Κοπα Ντελ Ρεϊ», όπως είναι η ονομασία του Ισπανικού Κυπέλλου είναι μια διοργάνωση που ακολουθεί τον κανόνα των διπλών παιχνιδιών. Αυτό και υπερφορτώνει το πρόγραμμα των ομάδων και τους δίνει τη δυνατότητα να «διαλέξουν» παιχνίδια, μιας και πάντα υπάρχει η ρεβάνς.
Τι συμβαίνει συνήθως; Οι «μικροί» έχουν πολύ σπάνια την ευκαιρία να διακριθούν και οι «μεγάλοι» σνομπάρουν τα περισσότερα παιχνίδια της διοργάνωσης. Και όταν σε ένα Κύπελλο έχεις ελάχιστες εκπλήξεις και πολλούς αναπληρωματικούς, τότε αυτόματα αυτό χάνει την αίγλη του.
Θεσμός των εκπλήξεων αποκαλείται, αλλά στην Ισπανία έχουμε πολλά χρόνια να δούμε μια πραγματικά μεγάλη έκπληξη. Γιατί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια ούτε η κατάκτηση της Ατλέτικο το 2013 (μια χρονιά πριν την κατάκτηση του πρωταθλήματος), ούτε και αυτή της Σεβίλλης το 2010 (με Χεσούς Νάβας, Νεγρέδο και Λουίς Φαμπιάνο).
Η Σαραγόσα και η έκπληξη του 2006
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για κάποιον «μεσαίο» που κατέκτησε την κούπα πρέπει να πάμε πίσω τουλάχιστον μια γεμάτη δεκαετία, σε εκείνη της κατάκτηση της Εσπανιόλ στον τελικό του «Σαντιάγκο Μπεναμπέου», απέναντι στη Σαραγόσα. Τη χρονιά εκείνη που η τεράστια έκπληξη δεν έγινε στον τελικό, αλλά στις 8 Φεβρουαρίου 2006, τότε που η μετέπειτα Κυπελλούχος Σαραγόσα υποδεχόταν τη Ρεάλ Μαδρίτης για τον πρώτο ημιτελικό. Τη Ρεάλ του Ρονάλντο, του Ρομπίνιο, του Μπέκαμ, του Ρομπέρτο Κάρλος και πολλών άλλων . Ένα φανταστικό βράδυ για τους γηπεδούχους, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον φορ Ντιέγκο Μιλίτο και άξιο συμπαραστάτη τον μέσο Θελάδες, οδηγηθήκαν σε ένα αξέχαστο για τον κόσμο της 6-1!
Μια εβδομάδα μετά, την ημέρα των ερωτευμένων του 2006, η Ρεάλ κυνήγησε τη μεγάλη ανατροπή στη Μαδρίτη. Τέσσερις βραζιλιάνοι βρέθηκαν στον πίνακα των σκόρερ (Σισίνιο, Ρομπέρτο Κάρλος, Ρομπίνιο, Ρονάλντο) αλλά το 4-0 δεν έφτασε!
Τα ρόστερ μεγαλώνουν
Χρόνο με τον χρόνο βέβαια το ποδοσφαιρικό καλεντάρι μεγαλώνει, οι υποχρεώσεις αυξάνονται και αυτό αναγκάζει τους «μεγάλους» να δυναμώνουν τα ρόστερ τους. Καμία ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό δεν στηρίζεται σε μια ενδεκάδα, όπως γινόταν τη δεκαετία του 90’, ούτε καν σε 15 ποδοσφαιριστές, όπως την προηγούμενη δεκαετία. Μέχρι και ισάξιες ενδεκάδες έχουν καταφέρει να «φτιάξουν» κάποια μεγαθήρια, θέλοντας να κατακτήσουν τα πάντα στο διάβα τους.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το πλήθος των εκπλήξεων στο Κόπα Ντελ Ρέι να μειώνεται χρόνο με τον χρόνο. Δεν είναι τυχαίο πως την τελευταία εξαετία έχουμε κατακτήσεις μόνο από Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρότης και εκείνη την κούπα της Ατλέτικο το 2013.
Το παράδειγμα των Άγγλων
Τι κάνουν οι άλλοι; «Μάστορες» σε αυτά είναι οι Αγγλοι, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να βάλουν «εμπόδια» στους μεγάλους, ώστε να δώσουν στον Θεσμό ένα ιδιαίτερο χρώμα.
Τι έκαναν για να το πετύχουν; Για αρχή, όλα τα παιχνίδια είναι μονά. Ρεβάνς υπάρχει μόνο σε περίπτωση ισοπαλίας. Οποιος κι αν είσαι, όσο μικρός, όσο αδύναμος, έχεις 90 λεπτά να κυνηγήσεις το όνειρό σου. Να τρέξεις, να πέσεις, να ματώσεις για 1,5 ώρα. Ξέροντας πως αν τα καταφέρεις τα «φώτα» θα είναι πάνω σου. Και όχι πως θα είναι απλά μια επιτυχία μέχρι τον… αποκλεισμό σου στη ρεβάνς!
Και για να το κάνουν ακόμη πιο… πικάντικο δεν έμειναν εκεί, αλλά «έβαλαν» τον γύρο που μπαίνουν στο Κύπελλο οι μεγάλοι στις αρχές κάθε έτους. Τι σημαίνει αυτό; Ομάδες που σε πολλές περιπτώσεις είναι στα όριά τους από τα συνεχόμενα παιχνίδια, ταλαιπωρημένες από το βαρύ πρόγραμμα των γιορτών και με τον καιρό να μην είναι πάντα σύμμαχος… οδηγούνται σε στραβοπατήματα!
Ετσι είδαμε την Κρίσταλ Πάλας, την Αστον Βίλα, τη Χαλ και τη Γουίγκαν να μετέχουν στους τέσσερις από τους πέντε τελικούς. Και τη Γουίγκαν μάλιστα να σηκώνει και την κούπα, στο 1-0 επί της Μάντσεστερ Σίτι.
Οι χωρίς αντίκρισμα νίκες της (κάθε) Πονφεραντίνα
Ετσι θα μπορούσε να είχε καλύτερες τύχες και η κάθε Πονφεραντίνα στην Ισπανία. Αλλά για κάθε 1-0 επί της Βιγιαρεάλ, όπως αυτό που πέτυχε στις 25 του Οκτώβρη, θα έρχεται ένα 3-0 στη ρεβάνς, όπως εκείνο στις 30 του Νοέμβρη, για να την προσγειώνει πάλι στην πραγματικότητά της. Επιτρέποντας παράλληλα την (κάθε) Βιγιαρεάλ να αποφεύγει την γκέλα και να συνεχίζει στον θεσμό. Οπου στον επόμενο γύρο ίσως παρατάξει μια ομάδα αναπληρωματικών, επειδή… δεν βαριέσαι βρε, θα έρθουν μετά εδώ μέσα και θα τους το γυρίσουμε!