Μετά την Ολλανδία, άντε και τις ΗΠΑ που έδειχναν να κάνουν βήματα ποδοσφαιρικής προόδου τις τελευταίες δεκαετίες, η επόμενη ηχηρή απουσία από το ερχόμενο μουντιάλ επιβεβαιώθηκε χθες. Η Ιταλία μετά από 60 ολόκληρα χρόνια δεν θα είναι σε τελική φάση.
Ηχηρή μεν, όχι όμως και τόσο έκπληξη ο αποκλεισμός της. Η πτώση του Ιταλικού ποδοσφαίρου είναι συνεχόμενη εδώ και αρκετά χρόνια. Ξεκινά, όπως σχεδόν πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, από την αντίστοιχη πτώση στο πρωτάθλημα της χώρας και εκτείνεται στην Εθνική ομάδα. Αποκλεισμούς στους ομίλους το 2010, το ίδιο το 2014, δύο προειδοποιητικά καμπανάκια που δεν λήφθηκαν αρκετά υπόψη και το… κακό ήρθε.
Το θέμα μας όμως σήμερα δεν είναι η Ιταλία, ούτε η Ολλανδία (για τη δική της πτώση έχει γραφτεί κείμενο στο παρελθόν), αλλά η ομάδα που τις απέκλεισε. Η Σουηδία. Αυτή έβαλε από κάτω της τους «οράνιε» στον πρώτο προκριματικό όμιλο. Αυτή και την Ιταλία στους διπλούς αγώνες μπαράζ.
Μια Σουηδία που κάλλιστα θα μπορούσε να… χαραμίσει την παρούσα προκριματική φάση στον βωμό της ανανέωσης. Είναι νωπή άλλωστε ακόμη η αποχώρηση του ηγέτη της, Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς μετά τον αποκλεισμό στη φάση των ομίλων στο Euro 2016.
Οχι μόνο όμως δεν έκανε βήματα πίσω η Εθνική, όχι μόνο δεν έχασε χρόνο «αναζητώντας» τη νέα της ταυτότητα, αλλά κατάφερε να περάσει άμεσα στην επόμενη ημέρα. Στην ημέρα χωρίς Ζλάταν.
H αποτυχία στο Euro και η αποχώρηση του Ιμπραΐμοβιτς
Εναν χρόνο και πέντε μήνες μετά η Εθνική Σουηδίας βρίσκει ξανά μπροστά της τους Ιταλούς. Χωρίς τον Ζλάταν, με συνολικά επτά αλλαγές στην ενδεκάδα του «Σαν Σίρο» συγκριτικά με εκείνη στη Γαλλία, αλλά είναι η σειρά της να πανηγυρίσει.
Η αρχή της νέας εποχής σήμανε αμέσως μετά τη λήξη του Euro. Το σημάδι πως πρέπει να πάει παρακάτω δεν ήταν μόνο ο αποκλεισμός, αλλά κυρίως η αποχώρηση του ηγέτη της. Μαζί του έβαλαν τέλος στην καριέρα τους με την Εθνική και άλλοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Βέρνμπλουμ και ο Ερικ Γιόχανσον.
Η νέα εποχή
Στον πάγκο δεν ήταν πλέον ο Ερικ Χάμρεν, αλλά ο Γιάνε Αντερσον. Στα 55 του και με παρακαταθήκη μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις τα τελευταία χρόνια στη χώρα, την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τη «μικρούλα» Νόρκεπινγκ. «Θα παίζουν οι καλύτεροι» ήταν το πρώτο πράγμα που είπε. Λογικό. Όταν δεν έχεις Ζλάταν, όταν λείπει το μεγάλο όνομα, όταν δεν έχεις ήδη τη «δική» σου ομάδα και πρέπει να «χτίσεις» από την αρχή, οφείλεις να βασιστείς στους καλύτερους.
Δεν δίστασε να καλέσει μέχρι και παίκτες παραγκωνισμένους ή με φθίνουσα πορεία στην καριέρα τους, επειδή έκρινε πως εκείνη τη στιγμή ήταν η καλύτερη επιλογή για την Εθνική ομάδα.
Εντός έδρας πρεμιέρα, γκολ του Μπεργκ στο 42’, αλλά δεν ήταν αρκετό. Σουηδία-Ολλανδία 1-1. Ακολουθούν Λουξεμβούργο και Βουλγαρία, τον Οκτώβριο του 2016. Τυχερή αφενός γιατί έχει την ευκαιρία να κάνει δύο νίκες που θα δώσουν ώθηση, ψυχολογία και θα την ισχυροποιήσουν βαθμολογικά. Επικίνδυνο βέβαια σταυροδρόμι, αν αποτύχει σε αυτή τη δυάδα η γκρίνια θα αρχίσει νωρίς. Ολοι άλλωστε είναι έτοιμοι για το «αυτούς χωρίς Ζλάταν, ξεχάστε τους». Με το αγχωτικό 1-0 στο Λουξεμβούργο και με το σαφώς πιο εύκολο 3-0 επί της Βουλγαρίας, ακολούθησε το πρώτο σενάριο!
Η “τυχερή” νίκη
Η ήττα στη Γαλλία θεωρείται εντός προγράμματος, το εύκολο εμπόδιο της Λευκορωσίας το ξεπερνά με 4-0 και έρχεται το μεγάλο τεστ με τους Γάλλους εντός έδρας. Τον Ιούνιο του 2017 πλέον, έναν χρόνο μετά από την αποτυχία στο Euro. Ένα χρόνο με τη νέα ομάδα του Αντερσον. Και επειδή κάθε όμορφη ποδοσφαιρική ιστορία θέλει και λίγη τύχη, η νίκη σε εκείνο το παιχνίδι έρχεται από ένα τραγικό λάθος του αντίπαλου τερματοφύλακα στο 93’!
Το να κερδίσεις, έστω και έτσι, τους φιναλίστ του πρόσφατου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος όμως δίνει την απαραίτητη πίστη. Η ήττα στη Βουλγαρία δεν πτοεί, και με σαρωτικές εμφανίσεις απέναντι σε Λευκορωσία και Λουξεμβούργο καταφέρνει να πάει στο φινάλε στην Ολλανδία με στόχο να… μην διασυρθεί! Η ήττα με 2-0 είναι σαν νίκη, μιας και η ισοβαθμία τη στέλνει στα μπαράζ.
Το δεύτερο “θηρίο”
Απέναντί της το επόμενο θηρίο. Η Ιταλία. Ακόμη και μετά το 1-0 στη Σουηδία στις 10 του μήνα, λίγοι στράφηκαν προς το μέρος της. «Η Ιταλία… είναι Ιταλία», «Σιγά μην τους αφήσει η fifa εκτός Μουντιάλ», «θα τους καθαρίσουν στο Μιλάνο», το κλίμα στο φίλαθλο κόσμο λίγο μετρούσε την προσπάθεια της ομάδας του Αντερσον. Ο ίδιος και οι παίκτες του κρατούσαν χαμηλούς τόνους.
Μέχρι χθες βράδυ. Από το σφύριγμα της λήξης και μετά οι τόνοι ανέβηκαν. Και είναι πανηγυρικοί. Η Σουηδία επιστρέφει σε μουντιάλ μετά από 12 χρόνια απουσίας και το κάνει με τον… δύσκολο τρόπο, περνώντας «πάνω» από θηρία όπως η Ολλανδία και η Ιταλία.