Καλημέρα φίλοι! Χτες αναφέρθηκα στον Μουκόκο της Ντόρτμουντ, που θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του το Νοέμβρη και έτσι θα γίνει ο νεότερος παίκτης που κάνει ντεμπούτο στο γερμανικό πρωτάθλημα. Παράλληλα αναφέρθηκα και στην έξοχη κίνηση της Ντόρτμουντ να διαθέσει το γήπεδο της στο κράτος για την καταπολέμηση της πανδημίας.
Παίρνοντας λοιπόν την ασίστ από εχτές, όπου είπα κάποια πράγματα για τη Ντόρτμουντ και παράλληλα με το γήπεδο της να κλείνει το 46ο έτος του, θα κάνω ένα αφιέρωμα στο συγκεκριμένο γήπεδο.
Ήταν λοιπόν 2 Απριλίου του 1974 όταν η Ντόρτμουντ μπήκε στο καινούριο της γήπεδο, ένα γήπεδο που ανήκει στο τοπ 5 των… ναών του ποδοσφαίρου. Αποτελεί μέχρι και σήμερα το μεγαλύτερο γήπεδο ποδοσφαίρου της Γερμανίας. Για τα επίσημα παιχνίδια σε ευρωπαϊκό επίπεδο (πρέπει κάθε φίλαθλος να έχει το κάθισμα του), έχει χωρητικότητα 66.099 θέσεις, για το γερμανικό πρωτάθλημα, όπου κάθε πέταλο των οπαδών είναι χωρίς καθίσματα, η χωρητικότητα είναι 81.365.
Το γήπεδο φτιάχτηκε για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1974, κάτι που είχε αναλάβει η πόλη του Ντόρτμουντ, συνεισφέροντας τα μέγιστα, ενώ βοήθησε ασφαλώς και όλη η περιφέρεια του NRW. Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι το πρώτο παιχνίδι που έγινε στο συγκεκριμένο γήπεδο ήταν μεταξύ δύο γυναικείων ομάδων, της Μέγκεντε και της Βάλντροπ.
Η ίδια η Ντόρτμουντ έπαιξε το πρώτο της παιχνίδι στις 7 Απριλίου 1974, όπου υποδέχτηκε την τότε ισχυρή Μπάγερ Ουέρντινγκεν. Φυσικά το συγκεκριμένο γήπεδο έκανε πολλές ανακαινίσεις για να φτάσει στη σημερινή του μορφή. Συνολικά έκανε 10 ανακαινίσεις, με την τελευταία να γίνεται πέρυσι. Συνολικά, μαζί με τις ανακαινίσεις από το 1974 μέχρι και σήμερα, το γήπεδο έχει στοιχίσει 200 εκ. ευρώ, ένα ποσό εξαιρετικά μικρό για ένα τέτοιο γήπεδο.
Κάτι που φυσικά έχει ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι το συγκεκριμένο γήπεδο διαθέτει το μεγαλύτερο πέταλο οπαδών στον κόσμο. Η γνωστή Südkurve της Ντόρτμουντ μπορεί να υπερηφανεύεται για αυτό το πέταλο, που είναι πάντα μα πάντα γεμάτο. Σχεδόν 30.000 οπαδοί μονάχα σε ένα πέταλο, το γνωστό σε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους «κίτρινο τείχος».
Ένα γήπεδο υπερσύγχρονο με τρομερούς χώρους μέσα σε αυτό, όπου ακόμα και αν δεν παρακολουθήσει κανείς κάποιο παιχνίδι, αξίζει να το επισκεφτεί. Το μουσείο της Ντόρτμουντ, όπως και όλοι οι χώροι που συμβάλλουν στο να νιώσει κανείς αυτήν την ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, είναι το κάτι άλλο. Για αυτό λοιπόν και το να δώσει η Ντόρτμουντ το γήπεδο της για την καταπολέμηση της πανδημίας είναι κάτι τρομερό, αφού μέσα από τους χώρους του γηπέδου μπορούν να στεγαστούν μέχρι και 1000 βαριά άρρωστοι.
Από το 2005 και έπειτα μετά από συμφωνία του συλλόγου με την ασφαλιστική εταιρεία Signal Iduna, πούλησε τα όνομα του γηπέδου και πλέον είναι γνωστό ως Signal Iduna Park, στις καρδιές όμως όλων των ποδοσφαιρόφιλων του κόσμου ήταν, είναι και θα είναι γνωστό ως Westfalen Stadion.