Κάθε σημαντική στιγμή της ζωής καταγράφεται αναλόγως με το μέρος που την έζησες. Καλοκαίρι του 2000, κάποιες μήνες φαντάρος, μετάθεση στη Σάμο. Ζέστη, φωτιές, μακριά από το σπίτι, τα φώτα που φαίνονται από απέναντι είναι η Τουρκία και όλα όσα συνθέτουν, τέλος πάντων, μία θητεία για έναν 21χρονο πιτσιρικά που θα ήθελε να είναι στη βεράντα να βλέπει το Euro, αλλά είναι με μύκητες από τις αρβύλες περιμένοντας μία άδεια.
Το κακέκτυπο του «Ράμπο»
Πλάτανος, Σάμος, κάτι σαν προκάτ, φυλάκιο του πυροβολικού, βγαλμένο από κακέκτυπο του «Ράμπο». Είναι αυτά τα φυλάκια που μετατίθεσαι για κάποιο διάστημα, από τις περιπτώσεις που έρχονται ως «δώρο», μακριά από διοικητήρια και διοικητές, σκοπιές και αναφορές, αγγαρείες και ασκήσεις. Φυλάκιο πυροβολικού σημαίνει, βέβαια, ότι προστατεύουμε πυρομαχικά. Δεν είναι ό,τι καλύτερο να ξέρεις πως από κάτω σου υπάρχουν αποθήκες και εκρηκτική ύλη ικανή να ανατινάξει το μέρος. Η όλη φάση, πάντως, μοιάζει ιδανική με τα νοκ άουτ παιχνίδια εκείνου του Euro να αρχίζουν και να σου παρουσιάζεται η δυνατότητα να τα απολαύσεις (κάπως) σαν κοινός θνητός.
Διώροφο κρεβάτι, μικρή τηλεόραση σε συγκεκριμένο σημείο να πιάνει το σήμα της κεραίας, ο ανεμιστήρας να ανακυκλώνει ποδαρίλα και ζεστό αέρα και φουλ για μπάλα. Μη με ρωτάτε τι είχε γίνει στη φάση των ομίλων εκείνου του Euro, όντας φαντάρος αυτά περνάνε από μπροστά σου σαν τις μέρες που μετράς μέχρι να απολυθείς. Για αυτά υπάρχει το Google, για τα νοκ άουτ υπάρχει το φυλάκιο στον Πλάτανο, για τον πόνο υπάρχει η ρημάδα η Γαλλία εκείνο το βράδυ της 2ας Ιουλίου.
Οταν ο Τρεζεγκέ «σκότωνε» τους Ιταλούς
«Και είναι ο θάνατος» που ξεστόμισε ο Μανώλης Μαυρομάτης στον τελικό όταν ο Τρεζεγκέ «σκότωνε» τους Ιταλούς. Δεύτερο πλήγμα, έξι χρόνια μετά. Ιταλόφιλος γαρ, πιτσιρικάς το ’94, με το χαμένο πέναλτι του Μπάτζιο να αποτελεί το πικρό highlights της εφηβείας. Στο Ντε Κάιπ ή Ντε Κούιπ, όπως δεν μάθαμε ποτέ αν είναι Ντε Μπουρ ή Ντε Μπερ, εφιαλτικό σίκουελ, πόνεσε περισσότερο λόγω αυτής της χαζομάρας του «ξαφνικού θανάτου», ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω καθόλου δεν μας πείραξε το 2004 ως «Silver Goal». Ας μη κρυβόμαστε, ηλιθιότητα της UEFA και τα δύο «φρούτα».
Το τακουνάκι του Τότι
Εν κατακλείδι, ένα ολόκληρο Euro μένει ως θύμιση για τον τελικό. Κρίμα για το τακουνάκι του Τότι στο ξεκίνημα της φάσης του γκολ του Ντελ Βέκιο, κρίμα για όλη τη «βέκια σινιόρα» που δεν μπόρεσε να αποτινάξει τον χαμένο τελικό στο Μουντιάλ του ’94. Η Γαλλία από τότε γιγάντωσε το μίσος που είχα για εκείνη, κάτι που ξεκίνησε το ’98 κυρίως γιατί η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου συνδυάστηκε με όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν του τελικού με τον Ρονάλντο.
Αναλόγως με το μέρος που την έζησες
Μετά το ιστορικό 2004, το Euro που μου μένει ίσως είναι και το πιο ξενέρωτο που έχει γίνει ποτέ. Ίσως φταίει που έγινε σε περίοδο στρατιωτικής θητείας, ίσως φταίει ότι την επόμενη μέρα του τελικού μάς έκανε έφοδο ο διοικητής ανακαλύπτοντας μία… παρέλαση αξυρισιάς και «χημείου», όπως προβλέπεται δηλαδή σε κάθε φυλάκιο. Γιατί όπως είπαμε και παραπάνω, “κάθε σημαντική στιγμή της ζωής καταγράφεται αναλόγως με το μέρος που την έζησες”. Και οι 20 μέρες φυλακής «πόνεσαν» εξίσου με το «χρυσό» γκολ του Τρεζεγκέ. «Είναι το γκολ, είναι ο θάνατος».
Θυμίζουμε πως στο BetMarket.gr μπορείτε να βρείτε πληθώρα άρθρων για το Euro 2024, όπως τις αποδόσεις Euro 2024, το τηλεοπτικό πρόγραμμα, το πρόγραμμα αγώνων, τα μακροχρόνια στοιχήματα Euro 2024 και πλούσια θεματολογία.