Η Χριστίνα Καβακοπούλου είναι η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα που αγωνίζεται στο επαγγελματικό Karate Combat και κατατροπώνει κάθε αντίπαλο που βρίσκεται στον δρόμο της.
Γράφει η Ελένη Χατζηλιάδου
Η πρώτη Ελληνίδα που αγωνίστηκε στο Κarate Cοmbat, έχει κινήσει το ενδιαφέρον όλων με την επιθετικότητα, την τεχνική της κατάρτιση και την μαχητικότητα της.
Στην αθλητική της καριέρα έχει κατακτήσει αμέτρητες διακρίσεις στο αγωνιστικό ερασιτεχνικό καράτε. Χρυσά σε Πανελλήνια και Βαλκανικά πρωταθλήματα, πέμπτες θέσεις σε Ευρωπαϊκά και Μεσογειακά πρωταθλήματα καθώς και ένα ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κ1 Premier League ενόψει Ολυμπιακών αγώνων τροχιάς. Έχει σημειώσει μία νίκη στο ντεμπούτο της τον περασμένο Φεβρουάριο και διψά για νίκη στον επόμενο αγώνα.
Το KC (karate combat) είναι το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα καράτε, που φιλοξενεί παγκόσμιες εκδηλώσεις από τον Απρίλιο του 2018.
Είναι ένας αγώνας πλήρους επαφής, ο οποίος αποτελείται από 3 γύρους διάρκειας 3 λεπτών με επιπλέον 2 γύρους για αγώνες πρωταθλήματος. Η βαθμολογία αποτελείται από ένα σύστημα 10 πόντων αξιολογούμενη από 3 κριτές και βασίζεται στην επιθετικότητα και την αποτελεσματικότητα των επιθέσεων. Τα σκορ παραλείπονται σε περίπτωση το knock out, το οποίο δίνει αμέσως την νίκη. Στον αγώνα δεν επιτρέπονται η πάλη, οι υποβολές, τα γόνατα και οι αγκώνες.
Η ιδιωτική εταιρεία εδρεύει στη Νέα Υόρκη και ιδρύθηκε από τους Michael DePietro και Robert Bryan. Άλλα επίσης γνωστά ονόματα βρίσκονται στο KC, όπως ο πρώην πρωταθλητής βαρέων βαρών UFC Bas Rutten και ο πρώην πρωταθλητής δύο κατηγοριών UFC Georges St-Pierre κ.α Έτσι, το KC έγινε πολύ γρήγορα γνωστό στον κόσμο αφού προσέλκυσε την αμερικάνικη τηλεόραση και εφημερίδα ενώ οι προηγούμενες διοργανώσεις έχουν μεταδοθεί μέσω UFC Fight Pass.
Το KC ξαναχτυπά με την 3η σεζόν όπου θα πρωταγωνιστήσει και πάλι η «PANTHERA» του KC, όπως την αποκαλούν, Χριστίνα Καβακοπούλου και έτσι δράττουμε της ευκαιρίας να την γνωρίσουμε καλύτερα.
Συνέντευξη
Πότε και πως ξεκίνησες την ενασχόληση σου με το άθλημα του καράτε;
« Ξεκίνησα σε ηλικία 6 ετών. Στην αρχή έκανα μπαλέτο. Η πρώτη επαφή με το άθλημα ήταν στον χώρο αναμονής του dojo (σχολή καράτε) μέχρι να ολοκληρώσουν το μάθημα οι συμμαθητές μου, ώστε να γυρίσουμε μαζί στο σπίτι. Ένας μήνας παρατηρώντας και μόνο το άθλημα ήταν αρκετός για να μάθω τις πρώτες κινήσεις. Μετά από λίγο το ανακοίνωσα στους γονείς μου, οι οποίοι βέβαια με στηρίζουν σε όλες μου τις επιλογές από τότε έως και σήμερα ».
Ποια ήταν η πρώτη μεγάλη σου διάκριση;«Η πρώτη μου μεγάλη διάκριση ήταν το 2014 στο μικρό τελικό του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος στη Φινλανδία . Ήταν και η πρώτη φορά που ένιωθα να βγαίνω από τον εαυτό μου μέσα στο τατάμι (αγωνιστικός χώρος του καράτε)».
Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχεις από την αθλητική σου καριέρα ;
«Η καλύτερη ανάμνηση είναι το συναίσθημα της αναγνώρισης που έλαβα για την τέχνη μου, όταν άρχισαν να με καλούν σε σεμινάρια εντός κι εκτός Ελλάδας».
Είσαι μία από τις καλύτερες ελληνίδες αθλήτριες του καράτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Πως και γιατί αποφάσισες να συνεχίσεις την αθλητική σου καριέρα στο επαγγελματικό Karate combat ;
« Το ερασιτεχνικό καράτε ή μάλλον το αγωνιστικό καράτε, όπως προτιμώ να το λέω, το άφησα γιατί δεν με γέμιζε πια. Ένιωθα στάσιμη ως άνθρωπος και ότι δεν εξελίσσομαι ως martial artist. Στο Karate Combat άνοιξε μια πόρτα με πολλές καινούριες πληροφορίες. Άρχισα να ψάχνομαι ξανά και να διαβάζω για την τέχνη μου. Παράλληλα με ένα καλό συμβόλαιο, κάτι το οποίο δεν είχα ποτέ ως αθλήτρια, μου κέντρισε το ενδιαφέρον να τεστάρω τα όρια μου και να μάθω καινούργια πράγματα».
Και εκεί σημείωσες την πρώτη σου νίκη ενάντια στην Μεξικανή Fabiola Esquive. Πως ήταν αυτή η εμπειρία και τι πιστεύεις ότι σε έφερε στην νίκη ;
«Η εμπειρία γενικά ήταν μοναδική. Aπό την έκρηξη της αδρεναλίνης δεν θυμόμουν πολλά. Δεν με τρόμαζε ποτέ να μπω στην μάχη να χτυπηθώ. Και ακόμα δεν με τρομάζει. Κάθε φορά που μπαίνω στο πιτ βγαίνω από τον εαυτό μου. Είναι σαν να αναλαμβάνει ένα άλλο άτομο. Όλα γίνονται αυτόματα. Η ‘’PANTHERA’’ που αναλαμβάνει σκέφτεται πολύ πρωτόγονα. ‘’Ο θάνατος σου, η ζωή μου’’. Η πνίγεσαι ή κολυμπάς. Όλα γίνονται τόσο απλά, όταν εισέρχομαι στο Combat Pit (αγωνιστικός χώρος του KC). Ξεχνάω τα πάντα. Και όσο νιώθω έτσι, πιστεύω πως δεν μπορώ να χάσω»
« Όταν μπαίνεις στον ωκεανό έχεις δύο επιλογές. Ή πνίγεσαι ή κολυμπάς για να σωθείς». Μπορείς να αναπτύξεις την σκέψη σου σχετικά με την δήλωση που έκανες μετά το τέλος του αγώνα;
«Είναι αυτό που ανέφερα και παραπάνω. Το συναίσθημα της επιβίωσης εκείνη τη στιγμή του κινδύνου είναι πολύ πρωτόγονο. Το «ή κολυμπάς ή πνίγεσαι» αν το σκεφτείς και το εφαρμόσεις σε δύσκολες καταστάσεις της ζωής σου, σου λύνει τα χέρια κυριολεκτικά. Μας θυμίζει πως τα πράγματα είναι απλά ενώ εμείς τα κάνουμε σύνθετα. Και γι’ αυτό μου αρέσει το KC με γυρνάει σε αυτό το πρωτόγονο συναίσθημα και με βοηθάει να σκέφτομαι απλά. Γιατί κάποιες φορές παρασκέφτομαι».
Πριν από λίγες ημέρες αντιμετώπισες στον δεύτερο αγώνα σου την Jessica Linhares de Paula από την Bραζιλία , όπου κατάφερες να νικήσεις με τεχνικό knock out. Ποια στρατηγική ακολούθησες;
«Είχα εξαρχής στο πλάνο μου να την ασκήσω πίεση. Ήξερα πως είμαι πιο δυνατή, πιο έμπειρη και πως η αντίπαλος μου με τις πρώτες ανταλλαγές χτυπημάτων θα φοβόταν. Περίμενα από την πίεση που θα της ασκήσω να μου κάνει ένα χτύπημα όπως στο αγωνιστικό. Κλασικό λάθος karateka που ξεκινάει να παίζει full contact. Στόχευα στο knock out από τη πρώτη στιγμή αλλά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να σταθεί και έπεφτε στο έδαφος συνεχώς, καθώς φοβήθηκε να παίξει από ότι φάνηκε, δεν μου επέτρεψε να τελειώσω τον αγώνα νωρίτερα. Λόγω της καλύτερης φυσικής κατάστασης που είχα, πίστευα ότι ο αγώνας αργά ή γρήγορα θα τελειώσει με stoppage είτε αυτό θα ήταν TKO ή ΚΟ, όπως και έγινε».
Τι διαφορές έχει το Karate Combat από το ερασιτεχνικό καράτε ;
« Το KC έχει τεράστια διαφορά με το ερασιτεχνικό. Αρχικά, είναι full contact (πλήρης επαφή). Όλη η βιομηχανική της κίνησης και η τεχνική αλλάζει όταν πρέπει να χτυπήσεις δυνατά. Η βάση των ποδιών διαφέρει τελείως. Δεν μπορείς είσαι τόσο κινητικός, όπως στο αγωνιστικό. Και το πιο βασικό, δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να μένεις στο ένα χτύπημα. Όσο περισσότερα χτυπήματα, τόσο καλύτερα . Παράλληλα, καρδιοαναπνευστικά θέλει τελείως διαφορετικές προσαρμογές όπως και μυϊκά απαιτεί πολύ περισσότερη δύναμη από ότι το αγωνιστικό που απαιτεί ταχύτητα. Το μόνο κοινό που έχουν είναι τα αντανακλαστικά. Αλλά αυτό είναι και σε μεγάλο βαθμό επίκτητο, κάποιοι έχουν καλά κάποιοι όχι. Πέραν του ότι δεν είναι εύκολο να μπεις εκεί μέσα να αγωνιστείς. Είναι τελείως διαφορετικό διότι έχει και σοβαρό κίνδυνο. Δεν μιλάμε μόνο για σημεία, μιλάμε για damage και knock out ».
Ποιο από τα δύο σου αρέσει περισσότερο και γιατί ;
«Δεν μπορώ να τα διαχωρίσω. Ούτε και να τα συγκρίνω. Έτσι κι αλλιώς και η καριέρα μου στον χώρο το πολεμικών τεχνών δεν ήταν ποτέ μόνο ένα πράγμα. Ξεκίνησα με kata (παραδοσιακό καράτε: σειρά προδιαγεγραμμένων τεχνικών πολεμικών τεχνών που εκτελούνται με προκαθορισμένο τρόπο είτε με είτε χωρίς αντίπλαο ) συνέχισα με kumite (αγωνιστικό) και τώρα βρίσκομαι στο full contact. Για μένα είναι όλα ένα ταξίδι στο δρόμο των πολεμικών τεχνών. Αν δεν έκανα και kata και kumite θεωρώ ότι δεν θα ήμουν τόσο προσαρμοστική μετά στο KC. Σίγουρα για να είμαι τώρα στο KC σημαίνει ότι το ταξίδι μου στο αγωνιστικό έχει σβήσει μέσα μου. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το αγαπώ λιγότερο ».
Έχει γίνει γνωστό ότι στην ελληνική ομοσπονδία καράτε υπήρχε παθογένεια πολλών ετών. Έχεις αντιμετωπίσει κάποιο περιστατικό και εάν ναι πως το διαχειρίστηκες;
«Εγώ έζησα την παθογένεια εκ των έσω από την αρχή έως το τέλος. Την βίωνα στη προπόνηση μου και στην προετοιμασία μου. Όταν μεγαλώνεις μέσα σε μια τοξική κατάσταση πολλές φορές νομίζεις ότι αυτό είναι το φυσιολογικό. Δυστυχώς, χρειάστηκα καιρό να το καταλάβω, γιατί ήμουν και μόνη μου σε όλο αυτό . Δεν μπορούσα να το επικοινωνήσω εύκολα. Έχω πολλά περιστατικά στο μυαλό μου όπου τα πιο απλά είναι αυτά που έχουμε ζήσει όλοι στην εθνική. Δυστυχώς τα δικά μου είναι προσωπικά και δεν θα ήθελα να τα μοιραστώ. Κυρίως απογοητεύτηκα από τους ανθρώπους που είχα ως πρότυπα. Όποτε οτιδήποτε άλλο να πω περισσεύει . Θα μείνω σε αυτό».
Ασχολείσαι με άλλες δραστηριότητες από το καράτε στην καθημερινότητα σου και εάν ναι με τι ;
«Δουλεύω παράλληλα ως personal trainer, δίνοντας πάντα μια περισσότερη βάση στη θεραπευτική άσκηση, για την οποία μου αρέσει να ενημερώνομαι, να διαβάζω κλπ . Αγαπώ τις τέχνες. Μου αρέσει πολύ η μουσική και το τραγούδι και είμαι ενεργή όσο μπορώ και εκεί. Ο χορός και η κινησιολογία, γενικώς, είναι η μεγάλη μου αγάπη. Συνδυάζω το καράτε με το χορό. Επίσης, έχω ασχοληθεί και με το θέατρο στο παρελθόν. Τελευταία έχω και μια αδυναμία στο ρούχο και στη μόδα. Διαβάζω αρκετά και γι’ αυτό».
Επόμενος στόχος;
«Επόμενος στόχος είναι η ζώνη στη Flyweight κατηγορία».
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια;
«Σε 10 χρόνια σίγουρα θα έχω κάνει κάτι δικό μου. Ένα δικό μου χώρο να εκφράσω την τέχνη μου. Τώρα αν θα είναι Ελλάδα ή εκτός Ελλάδας δεν ξέρω. Εξαρτάται πως θα εξελιχθούν εδώ τα πράγματα».
Αν δημιουργούσες ένα δικό σου ‘’μότο’’, βγαλμένο από την πορεία της ζωής σου, ποιο θα ήταν αυτό;
«Σκέψου: τι άνθρωπος θέλεις να είσαι και τι άνθρωπος δεν θέλεις να είσαι. Αυτό είναι που θα με οδηγήσει στην ζωή μου».
Βρείτε την Χριστίνα Καβακοπούλου στο instagram εδώ:
https://www.instagram.com/christina_kavakopoulou/?hl=el
Μάθετε περισσότερα για το KARATE COMBAT εδώ: