Ίδιο μοτίβο

Το να βγαίνεις κερδισμένος σε μια ημέρα που γύρω σου «πέφτουν» κάτω ο ένας μετά τον άλλο είναι σίγουρα σημαντικό. Το να το κάνεις όμως και με στυλ… είναι αυτό που κάνει τη διαφορά.

Σε μια Κυριακή που όλοι βγάζανε κομπιουτεράκια, μετρούσανε βαθμούς, υπολογίζανε το κίνητρο, ψάχνανε το κίνητρο, μελετούσαν βαθμολογίες και καταλήγανε στις επιλογές τους, το ποδόσφαιρο (και δη το στοίχημα) απέδειξε για ακόμη μια φορά πως δεν είναι κάτι απλό και εύκολο.

Κι αν το να σταματήσει την πορεία προς τον τίτλο του Αγιαξ η πεσμένη Ντε Γκράαφσαπ δεν ήταν κάτι το λογικό, τι παράλογο είχε η μη νίκη της Βαγιεκάνο; Μια φορά είχε κερδίσει στις υπόλοιπες 18 εξόδους της, συνέχισε τον ίδιο χαβά και στη 19^η. Γιατί ήταν τόσο …καραμπινάτο Χ η Λα Κορούνια; Αν και στο τελευταίο μου χρεώνω και δικό μου λάθος. Από τη στήλη της Παρασκευής είχα σημειώσει το πιθανό διπλό, έγραψα σχετικά, αλλά τελικά παρασυρόμενος από την …τάση της αγοράς προς την ισοπαλία το άφησα εκτός παιχνιδιού μου.

Πολλοί μπορεί να μετέφρασαν στο μυαλό τους τη στήλη της Κυριακής ως μια «ξεπέτα της μισής ώρας». Μόνο έτσι δεν ήταν. Εψαξα ξεκάθαρα αποδόσεις με λάθη. Αδιαφόρησα για «στάνταρ» σημεία, είτε αυτά βγήκαν (πχ Εξέλσιορ, Γρανάδα), είτε όχι (περίπτωση Βαγιεκάνο). Όχι γιατί δεν τα είδα, όχι γιατί δεν τα έψαξα, αλλά σκόπιμα. Ξέρω πως το ανοιξιάτικο παιχνίδι είναι πολύ δύσκολο. Ισως το δυσκολότερο της χρονιάς. Όταν γύρω σου έρχονται οι πληροφορίες σωρηδόν, όταν πρέπει να ξέρεις απέξω όλα τα σενάρια βαθμολογιών και ισοβαθμιών, τις σχέσεις των ομάδων, το παρασκήνιο και πόσα άλλα, μόνο εύκολη δεν είναι η δουλεία σου.

Προτίμησα να ασχοληθώ με τη Βαντούζ, με τη Σαουθάμπτον και τη Μίλγουολ. Θα το έκανα και με τη Λάτσιο αλλά με «χάλασε» η πτώση του διπλού. Μου βγήκε, σε μια ημέρα με μπόλικο σασπένς. Καλύτερη και μπροστά στο σκορ η Βαντούζ, μια ανοησία της άμυνας που οδήγησε σε πέναλτι και αποβολή στέρησε τον άσο. Τα … πήρα πίσω από τη Μίλγουολ, με πέναλτι στο 98’, παίζοντας μάλιστα με 10 παίκτες. Βάλτε στο ζύγι και το …καμάρι της ημέρας, τη Σαουθάμπτον. Κλείσαμε με καλό κέρδος.

Τα ίδια θα έγραφα και αν δεν κέρδιζα, το σκεπτικό δεν αλλάζει. Και ακριβώς γι αυτό θα κάνω το ίδιο και σήμερα.

Ασος η Σοντερίσκε, άσος η Σάντερλαντ. Αυτή η δυάδα θα …πολυφορεθεί. Δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ με κανένα από τα δύο. Αν και για να πω την αλήθεια, θέλω να κερδίσει η Σάντερλαντ. Ο λόγος είναι πως θα παίξω Γουότφορντ. Καλή ομάδα είναι, σώθηκε πολύ εύκολα, χάρη σε ένα ποδόσφαιρο που στηρίχτηκε στην καλή αμυντική της λειτουργία. Καλύτερη άμυνα από την 8^η θέση και κάτω είναι η Γουότφορντ. Εχει δεχτεί 44 γκολ την ώρα που οι πέντε τελευταίες έχουν δεχτεί από τουλάχιστον 60 η καθεμία. Η Νόριτς για παράδειγμα, σημερινή της αντίπαλος, έχει δεχτεί 62. Και τώρα είναι αναγκασμένη να επιτεθεί, να κερδίσει. Μια νίκη που δεν είναι σίγουρο πως θα είναι αρκετή. Με την ψυχολογία στα πατώματα και τα τέρματα που δέχεται στο …ταβάνι, είναι παράλογο να πληρώνει τόσο χαμηλά.

Δεύτερη επιλογή από Ελβετία. Εκεί δεν έχουμε μια καλή και μια κακή ομάδα. Εχουμε δύο κακές. Ζυρίχη και Λουγκάνο. Αμεσα απειλούμενες με υποβιβασμό με τη μεταξύ τους διαφορά στους 2 βαθμούς. Από φόρμα, άστα να πάνε και οι δύο. Δεν καταλαβαίνω τη μεγάλη ψαλίδα στο σετ. Μεταξύ …τυφλών, ποντάρω στο 5 της Λουγκάνο, να είναι αυτή η μονόφθαλμη.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ

Μονά-Δυάδα: Γουότφορντ (4.50) – Λουγκάνο (5.00)