Επιστρέφει η μαγεία του Λιμπερταδόρες

Η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της λατινικής Αμερικής είναι προ των πυλών, αύριο θα έχουμε την επανέναρξη του Λιμπερταδόρες έπειτα από τη διακοπή εξαιτίας της πανδημίας που έχει καθηλώσει ολόκληρο τον πλανήτη και θα σας παρουσιάσουμε ένα αναλυτικό αφιέρωμα για το τι μας περιμένει από εδώ και πέρα, σε μία χρονιά γεμάτη από αλλαγές και ιδιαιτερότητες που έχουν καθοριστεί από τις συνθήκες που έχει επιφέρει ο κορωνοϊός στις ζωές μας.

Πού βρισκόμαστε

Πριν ξεκινήσω με οποιαδήποτε ανάλυση, είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίσουμε σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η διοργάνωση και ποιος είναι ο προγραμματισμός από εδώ και πέρα, ώστε να καλυφθεί το χαμένο έδαφος από αυτή την εξάμηνη διακοπή.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το επεισοδιακό «Γκρενάλ», το οποίο διεξήχθη στις 12 Μαρτίου δεν θα έμενε στην ιστορία μόνο για τις 8 (!!!) αποβολές (τέσσερις για κάθε ομάδα) έπειτα από ένα ματς δίχως τέρματα, αλλά και γιατί θα αποτελούσε το τελευταίο παιχνίδι πριν από την έξαρση της πανδημίας.

Όπως είναι απόλυτα φυσιολογικό, ο αρχικός προγραμματισμός της διοργάνωσης ανατράπηκε πλήρως, καθώς, σύμφωνα με το αρχικό πλάνο, τώρα θα έπρεπε να βρισκόμασταν στη νοκ άουτ φάση της διοργάνωσης, αλλά, απεναντίας, αυτή τη στιγμή έχουν συμπληρωθεί μόλις δύο αγωνιστικές της φάσης των ομίλων.

Από εδώ και πέρα ακολουθεί ένας αγωνιστικός μαραθώνιος, δεδομένου ότι θα έχουμε τη διεξαγωγή των τεσσάρων εναπομεινασών αγωνιστικών της φάσης των ομίλων στο προσεχές διάστημα και για τέσσερις συνεχόμενες εβδομάδες θα υπάρχει πλήρης δράση με ματς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης ποδοσφαίρου από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.

Η νοκ άουτ φάση θα ξεκινήσει στις 26 Οκτωβρίου, τέλη Νοεμβρίου θα έχουμε τα προημιτελικά, ενώ το 2021 θα διεξαχθούν οι ημιτελικοί και ο τελικός, που για δεύτερη σερί χρονιά θα αφορά μονό παιχνίδι και αυτή τη φορά θα λάβει χώρα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Ανισορροπία στον αγωνιστικό ρυθμό

Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε έχουν αλλάξει σε τεράστιο βαθμό την καθημερινότητά μας, κάτι που προφανώς δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο το ποδόσφαιρο και ειδικά σε χώρες που μαστίζονται αυτή τη στιγμή από την πανδημία, όπως συμβαίνει με αυτές της λατινικής Αμερικής.

Το κυριότερο που είναι αναγκαίο να υπολογίσουμε είναι ότι υπάρχει σημαντική ανισορροπία στην αγωνιστικό ρυθμό και στην ετοιμότητα των ομάδων, καθώς έχουμε ακόμη χώρες που δεν έχει αρχίσει το εγχώριο πρωτάθλημα ή έχουν διεξαχθεί ελάχιστα ματς (Αργεντινή, Κολομβία, Βολιβία και Βενεζουέλα), ενώ, σε πλήρη αντίθεση, στις υπόλοιπες χώρες οι ομάδες δίνουν επίσημα ματς εδώ κι ενάμιση μήνα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ματς της Λιμπερτάδ κόντρα στην Μπόκα, με τους Παραγουανούς να μετρούν 11 επίσημα ματς, τη στιγμή που η Μπόκα δεν έχει παίξει καν φιλικό προeτοιμασίας και που είχε ταλαιπωρηθεί έντονα με μαζικά κρούσματα κορωνοϊού στις τάξεις της.

Είναι προφανές ότι οι ομάδες από τις χώρες που δεν υπάρχει αγωνιστική δράση εδώ κι έξι μήνες θα δυσκολευτούν σε αυτό το σημείο, ενώ, στην αντίπερα όχθη, αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα ο αγωνιστικός ρυθμός και η κατάσταση ετοιμότητας για τους συλλόγους που τα πρωταθλήματά τους βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και αρκετό καιρό.

Τις επόμενες ημέρες, στις καθημερινές στήλες που θα ακολουθήσουν, θα υπάρχει διαρκής αναφορά στο συγκεκριμένο παράγοντα, είναι πολύ σημαντικό να διαβλέψουμε το προβάδισμα που ενδέχεται να προκύπτει για κάποιες συγκεκριμένες ομάδες και, πιθανώς, αυτό να μην έχει προσαρμοστεί στα δεδομένα των σετ αποδόσεων που θα βλέπουμε μπροστά μας.

Φαβορί με ερωτηματικά κι επίδοξοι «δελφίνοι»

Αφού είδαμε τα απαραίτητα εισαγωγικά σημεία που αφορούν την κατάσταση που συναντούμε στην επιστροφή της διοργάνωσης, ας περάσουμε στην ιεράρχηση των ομάδων που θα διεκδικήσουν τον τίτλο και αυτών που έχουν τις δυνατότητες να κάνουν την έκπληξη.

Το ξεκίνημα της χρονιάς μας βρήκε με πρώτο, ξεκάθαρο και απόλυτα δικαιολογημένο φαβορί για τον τίτλο την πανίσχυρη Φλαμένγκο, η οποία είναι η κάτοχος και υπερασπίστρια του τίτλου και η ομάδα με το καλύτερο ρόστερ αυτή τη στιγμή στη λατινική Αμερική.

Τα δεδομένα, πάντως, έχουν αλλάξει σε κάποιο βαθμό, καθώς η «Μενγκάο» βρίσκεται σε μεταβατική φάση μετά από την αποχώρηση του απόλυτα επιτυχημένου τεχνικού Ζεζούς, ο οποίος επέστρεψε στην Μπενφίκα και ο Τορέντ χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, όπως φαίνεται και στο βραζιλιάνικο πρωτάθλημα, ενώ η ομάδα δυσκολεύεται να βγάλει την κυρίαρχη εικόνα που συνήθιζε.

Παρόλα αυτά, το ρόστερ της Φλαμένγκο παραμένει ένα επίπεδο πάνω από κάθε άλλης ομάδας, εξακολουθεί να είναι το πρώτο φαβορί για τον τίτλο, όμως δεν προσφέρει τη σιγουριά που σε έκανε να αισθάνεσαι επί ημερών Ζεζούς.

Ένα κλικ πιο κάτω, και με τεράστιο ερωτηματικό μετά από την αγωνιστική αποχή για περίπου έξι μήνες, η Ρίβερ Πλέιτ του απόλυτα επιτυχημένου τεχνικού Γκαγιάρδο, ο οποίος έχει οδηγήσει τους «μιγιονάριος» σε δύο τίτλους από το 2015 και μετά και σε τρεις τελικούς στα πέντα τελευταία χρόνια.

Πάντως, κρίνοντας από τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος, από την πώληση του σταρ Κιντέρο κι από το γεγονός ότι επίκεινται περαιτέρω αποχωρήσεις, η Ρίβερ ενδέχεται να παρουσιαστεί λιγότερο ανταγωνιστική σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια κατηγορία ομάδων που έχει τις προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά (ρόστερ, βάρος φανέλας, δυναμική) για να διεκδικήσει τον τίτλο. Σε αυτό το γκρουπ των ομάδων εντάσσονται η θρυλική Μπόκα Τζούνιορς, η γεμάτη εμπειρία και τεχνογνωσία στα νοκ αουτ παιχνίδια, Γκρέμιο και η  Παλμέιρας με το εξαιρετικά πλούσιο ρόστερ και τις δυνατότητες για περαιτέρω μεταγραφική ενίσχυση.

Χρόνιος πόθος για την Μπόκα η κατάκτηση του 7ου Λιμπερταδόρες για να ισοφαρίσει το ρεκόρ τίτλων της Ιντεπεντιέντε, με τη διοίκηση του συλλόγου να δίνει τα κλειδιά της ομάδας στον τεχνικό Ρούσο, που ήταν αυτός που την οδήγησε στην τελευταία κατάκτηση της διοργάνωσης το 2007. Αγωνιστικά μένει να φανεί πόσο θα μπορέσει να δώσει το κάτι παραπάνω ο Ρούσο σε σύγκριση με τους προκατόχους του, κάτι που δεν είναι καθόλου βέβαιο, ενώ και το ρόστερ της ομάδας χρειάζεται ενισχύσεις σε ορισμένες θέσεις.

Η Γκρέμιο, από την πλευρά της, είναι μία ομάδα που δουλεύει εδώ και αρκετά χρόνια υπό τις οδηγίες του τεχνικού Ρενάτο Γκαούσο, ο οποίος την οδήγησε στην κατάκτηση του τίτλου το 2017 και παρά τις όποιες μεταγραφικές απώλειες που είχε τα τελευταία χρόνια, η «Ιμορτάλ» παραμένει εξαιρετικά ανταγωνιστική στα νοκ άουτ ματς.

Τέλος, η Παλμέιρας μπαίνει περισσότερο βάσει τηε δυναμικής του ρόστερ της και των φιλοδοξιών της σαν σύλλογος στη συγκεκριμένη κατηγορία, παρά λόγω της αγωνιστικής της εικόνας και θα χρειαστεί αρκετή δουλειά από τον τεχνικό Λουσεμπούργκο για να τη φέρει σε θέση να διεκδικήσει το δεύτερο Λιμπερταδόρες της ιστορίας της.

Ικανές για την έκπληξη

Είναι τέτοια η φύση της διοργάνωσης, που πάντα υπάρχει περιθώριο για εκπλήξεις και προκύπτουν αξιοσημείωτες πορείες από συλλόγους που κανείς δεν το περίμενε.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει άλλο από την πορεία της Ιντεπεντιέντε ντελ Βάγε έως τον τελικό του Λιμπερταδόρες του 2016, όπου ηττήθηκε από την Ατλέτικο Νασιονάλ της Κολομβίας, με την υπέρβαση για τη μικρή ομάδα από το Εκουαδόρ να έρχεται με την κατάκτηση του περσινού Σουνταμερικάνα. Σίγουρα είναι δύσκολο για το σύνολο του τεχνικού Ραμίρες να φθάσει τόσο μακριά, όπως στις περιπτώσεις που προαναφέραμε, αλλά κανείς δεν μπορεί να στερήσει την ομάδα από τη μικρή πόλη του Σανγκολκί το να ονειρεύεται.

Υπάρχουν, επίσης, αρκετές ομάδες με βαριά φανέλα και σπουδαία πορεία στη διοργάνωση που αναζητούν μετά από χρόνια μία διεθνή διάκριση και μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Μία εξ αυτών είναι η Ιντερνασιονάλ των δύο Λιμπερταδόρες και των επτά συνολικά διεθνών τίτλων που αναζητεί την επιστροφή της στην αφρόκρεμα του ποδοσφαίρου της Λατινικής Αμερικής, με τον Αργεντινό τεχνικό Κοουδέτ να έχει δημιουργήσει ένα σκληροτράχηλο σύνολο, που είναι δυσκολοκατάβλητο για κάθε αντίπαλο.

Τεράστια δίψα και λαχτάρα για διεθνή καταξίωση μετά από χρόνια έχει η τρεις φορές νικήτρια του θεσμού Ολίμπια, που ήταν  απόλυτα κυρίαρχη στην Παραγουάη την τελευταία διετία και διαθέτει τα στοιχεία που μπορούν να τη φέρουν ξανά στο προσκήνιο.

Βαριά φανέλα και σπουδαίο παρελθόν στη διοργάνωση έχει και η Σάο Πάουλο, όμως δείχνει κάπως ανώριμη αγωνιστικά ακόμη.

Με φιλόδοξο πλάνο και τον ικανότατο κόουτς Μπεκατσέσε στον πάγκο, η Ράσινγκ θα μπορούσε να αφήσει το στίγμα της, αρκεί να κατορθώσει να καλύψει τις μεταγραφικές απώλειες που είχε και να βρει το υψηλό επίπεδο απόδοσης που είχε σε ορισμένα σημεία προ της πανδημίας.

Με σύμμαχο το υψόμετρο του Κίτο και βασιζόμενη στην τεχνογνωσία του τεχνικού Ρεπέτο, ο οποίος είχε οδηγήσει την Ιντεπεντιέντε ντελ Βάγε στον τελικό του 2016, η Λίγκα Κίτο είναι ικανή να προκαλέσει ζημιές, καθώς πέρυσι είχε φθάσει έως τα προημιτελικά.

Ολοκληρώνοντας, δύο ακόμη αουτσάιντερ που αξίζει να έχουμε στα υπόψιν μας είναι η εξαιρετικά σοβαρή και συμπαγής Γκουαρανί, που εξέπληξε θετικά με την πορεία της από την προκριματική φάση και η Λιμπερτάδ του εμβληματικού τεχνικού Ντίας, ο οποίος έχει κατακτήσει τον τίτλο με τη Ρίβερ Πλέιτ και με ρόστερ που βρίθει έμπειρων και ποιοτικών ποδοσφαιριστών.

Πρωτόγνωρες συνθήκες

Το ποδόσφαιρο της Λατινικής Αμερικής είναι ξακουστό και έχει αγαπηθεί από φίλαθλους από όλο τον πλανήτη για το πάθος, τη λατρευτική μυσταγωγία και τη συναισθηματική έξαρση των οπαδών στις εξέδρες, στοιχείο που θα στερηθούμε εξαιτίας της πανδημίας, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, και αυτός είναι ένας παράγοντας που θα αλλάξει όλα όσα γνωρίζαμε για το Λιμπερταδόρες των προηγούμενων ετών.

Κλείνοντας αυτό το αφιέρωμα εύχομαι να εξελιχθούν όλα ομαλά και να μπορέσει να φθάσει στο τέλος της η διοργάνωση, υπόσχομαι να παρακολουθούμε στενά μέσω της στήλης μου όλες τις εξελίξεις κι ελπίζω να απολαύσουμε τη μοναδική μαγεία του Λιμπερταδόρες τόσο σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, όσο και στοιχηματικά.

¡Qué viva el fútbol!