Το αποτέλεσμα έδειξε πως καλώς ασχοληθήκαμε χθες με τα ημιτελικά του Κυπέλλου Λευκορωσίας, με τη στήλη να κάνει το δύο στα δύο.
Σήμερα επιστρέφουμε στο κλασσικό φτωχό μενού και μας δίνεται εκ νέου η ευκαιρία να δούμε τι γίνεται σχετικά με το θέμα της επανέναρξης.
Ο τίτλος είναι αντιπροσωπευτικός για το τι συμβαίνει σε όσους προσπαθούν να διαβάσουν ειδήσεις που αφορούν το θέμα. Δεν υπάρχει κοινή γραμμή και οι ειδήσεις είναι τόσο αντιφατικές μεταξύ τους. Παρακάτω τα χωρίσαμε στις δύο κατηγορίες.
Τα καλά νέα
Με πρόσφατες ανακοινώσεις Ιταλοί και Ισπανοί μίλησαν για επιστροφή στις ατομικές προπονήσεις με στόχο σύντομα αυτές να γίνουν ομαδικές και να ξεκινήσει η δράση τέλος του μήνα.
Αρχές Ιουνίου έχουν προγραμματίσει την έναρξή τους οι Σουηδοί αλλά και την επιστροφή οι Ελβετοί.
Στη Γερμανία περιμένουν μόνο το πράσινο φως από την Κυβέρνηση, ενώ στην Νότια Κορέα οι ομάδες ετοιμάζονται να μπουν στα γήπεδα για τη νέα σεζόν πολύ σύντομα.
Tα κακά νέα
Αρκετές ομοσπονδίες ανακοίνωσαν πως δεν θα υπάρξει ποδόσφαιρο σε αυτές για το υπόλοιπο της φετινής σεζόν. Πιο πρόσφατη περίπτωση αυτή της Γαλλίας όπου ξεκίνησαν συζητήσεις για το ποια θα είναι η τελική βαθμολογία. Πιο πριν Ολλανδία και Βέλγιο είχαν επίσης ανακοινώσει διακοπή.
Φυσικά στο γκρουπ με τα «κακά νέα» ανήκουν οι περισσότερες μικρές κατηγορίες, ημί-επαγγελματικές αλλά και οι ερασιτεχνικές. Εκεί που δεν υπάρχει το μπάτζετ για να τηρηθούν όλοι οι κανόνες ασφαλείας απέναντι στην Πανδημία.
Τα δύο άλυτα προβλήματα
Και φτάνουμε στην ένωση των καλών με τα κακά νέα, για να δούμε δύο προβλήματα που αυτή τη στιγμή δεν έχουν λύση.
Πρώτον το ημερολόγιο της σεζόν. Αλλοι θα παίζουν σερί όλο το καλοκαίρι, άλλοι θα κάνουν πέντε μήνες χωρίς ματς και θα ξεκινήσουν Σεπτέμβριο. Και στη μέσα οι διοργανώσεις της UEFA. Το απόλυτο μπέρδεμα με συμβόλαια, μεταγραφές και ημερομηνίες.
Δεύτερον οι οικονομικές επιπτώσεις. Πως θα αντέξουν όλες οι ομάδες που σταματούν τη δράση για πέντε μήνες; Και όταν επιστρέψουν οι μικρές κατηγορίες πως θα έχουν έσοδα δίχως θεατές;
Η Πανδημία ευχόμαστε όλοι να λήξει σύντομα για το καλό της δημόσιας Υγείας, οι επιπτώσεις όμως που θα αφήσει πίσω της σε κάθε τομέα μπορεί να μας απασχολούν για τα επόμενα 2 ή και 3 χρόνια.