Σημείο μηδέν

Έχουν περάσει ακριβώς δυο χρόνια από την ημέρα που μια δειλή ανταπόκριση του Reuters (αυτό που παλιά θα αποκαλούσαμε μια είδηση που ‘πέρασε στα ψιλά’, στα δίστηλα των εφημερίδων) μας ενημέρωνε ότι ο κινεζικός ΕΟΔΥ, ερευνούσε 27 περιπτώσεις πνευμονίας στο κέντρο της Γιουχάν, μετά από φήμες στα social media ότι συνδέονταν με έξαρση SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome).

Τη συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι, αφού λίγο, πολύ, άλλαξε η ζωή μας και κυρίως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Πρέπει να πάμε πίσω πολλές γενιές για να βρούμε τόσο παράξενους, έως δυστοπικούς, καιρούς που να τέμνουν εγκάρσια όλον τον πλανήτη – στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι χωρίς προηγούμενο, καθώς μοναδικός φορέας τέτοιων φαινομένων, μπορεί να είναι μόνο η παγκοσμιοποίηση και η συνδεσιμότητα που συνεπάγεται σε αστραπιαία ταξίδια και αναπόφευκτους συγχρωτισμούς.

Ξεκινάω έτσι την πρώτη κουβέντα του 2022, γιατί ανεξάρτητα από το αν αποδειχθεί ότι βρισκόμαστε (με την omicron) στην αρχή της εξόδου από το τούνελ, αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, καθώς διακατεχόμαστε πλέον από το πλεονάζοντα στρεσογόνο συναίσθημα του “deja vu” (που κλυδωνίζει ψυχολογικά σαν μετασεισμός μετά από 8αρι ρίχτερ) και του ότι όλο αυτό το δυστοπικό τουμπάρισμα που έχουμε υποστεί δύο χρόνια, έχει πάει στράφι…

“Καινούργιος χρόνος, αλλά με παλιό ρεφρέν” λέει ένα παλιό γαλλικό γνωμικό ή αν προτιμάτε, “Η Κλερμόν υποδέχεται την Τουλούζ υπό την απειλή του Covid”, όπως λέει ο τίτλος της L’Equipe για μια αναμέτρηση που όλοι προσδοκούσαν σαν μια μεγάλη πρωτοχρονιάτικη γιορτή, αλλά τελικά θα γίνει περίπου για να γίνει, τρεις μόλις μέρες αφότου τα παιχνίδια και των δύο ομάδων αναβλήθηκαν λόγω κρουσμάτων (4/7 της μεσοβδόμαδης αγωνιστικής), με περιορισμένο αριθμό θεατών και κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη του Covid.

Υπό αυτές τις συνθήκες, που παίκτες, προπονητές και φίλαθλοι βρίσκονται σε πρόδηλη σύγχυση, η οποιαδήποτε στοιχηματική προσέγγιση θα φάνταζε περίπου σαν τη στρατηγική της στρουθοκαμήλου όταν νοιώσει ότι έχει βρεθεί στο σκόπευτρο του λιονταριού – με άλλα λόγια, το να βαυκαλίζεται ο οποιοσδήποτε ότι μπορεί να θεμελιώσει στέρεο σκεπτικό υπό αυτές τις τόσο ευμετάβλητες συνθήκες, φαντάζει από υπερφίαλο έως αλόγιστο.

Με επιβεβλημένο “no bet” λοιπόν θα ξεκινήσω την φετινή χρονιά, με ευχές το 2022 να έχουμε υγεία και τύχη και κυρίως την πνευματική δύναμη να παίρνουμε την τύχη στα χέρια μας για το μερτικό που μας αναλογεί. Γιατί όπως λέει κι ένας σοφός:

“The tragedy is that much of what you think is random is in your control and, what’s worse, the opposite.”

Ετικέτες: No Bet, The Trader, Ράγκμπι